рэгуля́рны

(лац. regularis = правільны)

1) раўнамерны, які адбываецца праз пэўныя прамежкі часу (напр. р-ая інфармацыя);

2) пастаянны, арганізаваны па ўсіх правілах (напр. р-ая армія).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

карэ́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Спрадвечны, пастаянны (пра жыхароў пэўнай тэрыторыі, прадстаўнікоў пэўнага асяроддзя). Карэннае насельніцтва. Карэнны жыхар Беларусі. □ — Я карэнны ленінградзец. І трэба ж так стацца: у дзяцінстве я ніколі не быў у вёсцы. Васілевіч.

2. Які датычыцца асноў чаго‑н., істотны, радыкальны. Карэнныя змены. Карэннае пытанне. Карэнныя інтарэсы народа.

3. Які мае адносіны да кораня слова; каранёвы. Карэнная частка слова. Карэнная галосная.

•••

Карэнныя зубы гл. зуб.

Карэнным чынам гл. чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

direct​1 [dəˈrekt] adj.

1. прамы́, непасрэ́дны;

a direct answer прамы́ адка́з;

a direct influence непасрэ́дны ўплы́ў;

a direct flight беспераса́дачны рэйс

2. electr. пастая́нны (пра ток)

3. ling. : the direct object прамо́е дапаўне́нне;

direct speech про́стая мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beständig

1.

a пастая́нны, усто́йлівы, трыва́лы

2.

adv пастая́нна, заўсёды

er bleibt ~ hier — ён застае́цца тут на пастая́ннае жыха́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рака́ Пастаянны водны паток значных памераў з прыродным цячэннем па рэчышчу ад вытока ўніз да вусця (БРС). Тое ж рэка (Арш., Вілен. Карскі, вып. 3, 1900, 91, Жытк., «Наша Ніва», 1913, № 20, 1, Рэч., Сал., паўднёвы захад Слаўг., Ст.-дар., Стаўбц., Стол., Шчуч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

nieodmienny

nieodmienn|y

1. нязменны, пастаянны;

~e postanowienie — цвёрдае рашэнне;

2. грам. нязменны;

~y wyraz — нязменнае слова;

~e części mowy — нязменныя часціны мовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

павільён, ‑а, м.

Невялікі лёгкі будынак у людным месцы, прызначаны для якіх‑н. мэт. Павільён марожанага. □ Каваль заскочыў у крыты брызентавы павільён: ён быў збудаваны на перамычцы. Савіцкі. Чытальная зала размяшчалася ў спецыяльным павільёне, непадалёк ад заводскага клуба. Карпаў. // Пастаянны або часовы будынак на выстаўцы для экспанатаў. Павільён механізацыі. Павільён сельскай гаспадаркі. □ У Маскве Люся з бацькам наведалі Усесаюзную выстаўку дасягненняў народнай гаспадаркі.. Перш за ўсё бацька павёў Люсю ў павільён Беларусі. Даніленка. // Памяшканне, прызначанае для кіна- або фотаздымак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гомайасматы́чны

(ад гр homoios = падобны + асматычны)

які мае пастаянны ціск;

г-ыя жывёлы — водныя жывёлы, здольныя захоўваць прыблізна аднолькавы асматычны ціск крыві і тканкавай вадкасці, які не адпавядае асматычнаму ціску знешняга асяроддзя (параўн. пайкіласматычны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

капіта́л, -лу м., в разн. знач. капита́л;

жыць на к. — жить на капита́л;

○ асно́ўны к. — основно́й капита́л;

фіна́нсавы к. — фина́нсовый капита́л;

прамысло́вы к. — промы́шленный капита́л;

пераме́нны к. — переме́нный капита́л;

пастая́нны к. — постоя́нный капита́л;

◊ мёртвы к. — мёртвый капита́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прэс-бюро́

(англ. press-bureau)

1) аддзел інфармацыйнага абслугоўвання журналістаў, які арганізуецца на час з’ездаў, нарад, спартыўных спаборніцтваў і інш.;

2) пастаянны інфармацыйны аддзел пры пасольствах, рэдакцыях буйных газет, агенцтвах друку і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)