адсо́рбцыя, ‑і,
[Ад лац. ad — да і sorbere — паглынаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсо́рбцыя, ‑і,
[Ад лац. ad — да і sorbere — паглынаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удале́ц, ‑льца,
Смелы, адважны, храбры чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пора́
весе́нняя пора́ веснава́я (вясе́нняя) пара́, веснавы́ (вясе́нні) час;
ночно́й поро́й у начну́ю пару́, у начны́ час, уначы́ (уно́чы, но́ччу);
пора́ обмоло́та час (пара́) малацьбы́;
в ле́тнюю по́ру у ле́тнюю пару́, у ле́тні час, уле́тку, ле́там;
ра́нняя пора́ чего́-л. ра́нняя пара́ (ра́ннія часы́) чаго́-не́будзь;
до по́здней поры́ да по́зняй
поро́й паро́ю, ча́сам, часа́мі;
◊
в поре́ у ро́сквіце;
на пе́рвых пора́х спача́тку, у пе́ршы(я) час(ы́);
в ту по́ру у той час, у ту́ю пару́;
в (об) э́ту по́ру у гэ́ту пару́, у гэ́ты час;
до сих пор а) (до этого времени) да гэ́тай
до тех пор да той
до каки́х (кото́рых) пор? да яко́га ча́су, да яко́й
до поры́ до вре́мени да
с тех пор з той
с той поры́ з той
с э́тих пор з гэ́тай
с э́той поры́ з гэ́тай
с каки́х (кото́рых) пор? з якіх часо́ў, з яко́й
с да́вних пор здаўна́, з да́ўняй
в (са́мую) по́ру а) (во время) у час (у са́мы час), у пару́ (у са́мую пару́), своечасо́ва; б) (по размеру) якра́з, як па ме́рцы;
о сю по́ру
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
вапары́метр
(ад
прыбор для вызначэння пругкасці
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кандэнса́т
(
прадукт, які атрымліваецца ў выніку кандэнсавання (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
турбі́на
(
рухавік, у якім энергія
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
seasonal
1) сэзо́нны
б) адпаве́дны
2) пэрыяды́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
памы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑маецца;
Памыць сябе, вымыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бензі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да бензіну, уласцівы бензіну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)