Transpórt
m -s, -e
1) тра́нспарт; право́з; даста́ўка
2) тра́нспарт, па́ртыя гру́зу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сэт
(англ. set)
партыя гульні ў тэніс, у якой неабходна выйграць мінімум шэсць яе частак (геймаў), каб мець двайную перавагу (параўн. тайм).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бедната́, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.
1. зб. Бедныя людзі, беднякі. [Вераб’ёў:] — Калі бедната прагне .. [зямлі], то даць трэба. Дуброўскі. // Беднае сялянства, якое эксплуатавалі кулакі. [Лаўрыновіч:] — Бедната ў калгасе — гэта тое ядро, на якое партыя апіраецца ў калгасным будаўніцтве. Лобан.
2. Тое, што і беднасць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́следны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для правядзення доследаў. Доследная сельскагаспадарчая станцыя. Доследнае поле. □ Усе дваццаць гектараў школьнай зямлі былі разбіты на маленькія доследныя ўчасткі. Пальчэўскі. // Зроблены з доследнымі мэтамі. Доследны узор машыны. Доследная партыя самазвалаў. Доследныя расліны.
2. Заснаваны на доследах, эксперыментах. Вывучэнне доследным шляхам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапра́на, нескл., н.
1. Самы высокі пеўчы (жаночы або дзіцячы) голас. Каларатурнае сапрана. □ [Алеся] была ўжо добра вядомай у Мінску салісткай хору, мела рэдкае па чысціні лірычнае сапрана. Рамановіч. // Спявачка з такім голасам.
2. Самая высокая партыя ў хоры.
3. Высокія па рэгістру разнавіднасці музычных інструментаў.
[Іт. soprano.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
alto
[ˈæltoʊ]
1.
n., pl. -tos, Mus.
1) альт -а m.
2) сьпява́чка з а́льтам
3) па́ртыя а́льта
4) інструмэ́нт для а́льта
2.
adj.
а́льтавы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
green1 [gri:n] n.
1. зялёны ко́лер
2. pl. greens зеляні́на, све́жая гаро́дніна
3. ро́ўная пляцо́ўка, паро́слая траво́й (для гульні ў гольф, крыкет і да т.п.)
4. the Greens па́ртыя «зялёных»
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Тура́ ‘ладдзя (фігура, якая мае форму вежы)’ (ТСБМ, Янк. 3.). Праз рускую мову (тура́) з франц. tour ‘вежа’ < лац. turris ‘тс’, ж. р. якога абумовіў канчатак ‑а. Ст.-бел. тура ‘вежа, асадная вежа’ (1563) запазычана са ст.-польск. tura ‘тс’, якое з франц. tour ‘тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 67). Гарбуль (Семант. полонизмы, 394) ставіць пад сумненне такі шлях запазычання.
Ту́ра ‘група, партыя’ (мядз., Сл. ПЗБ). З польск. tura ‘чарга, круг, тур’, якое з франц. tour, што з сярэднявечнага лац. turnus ‘вярчальны рух’ (SWO, 1980, 783).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Part
m -s, -s i -e
1) ча́стка, до́ля, пай
2) муз. па́ртыя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нічы́йны, ‑ая, ‑ае, займ. адмоўны.
Разм.
1. Тое, што і нічый (у 1 знач.). Агарод тым часам можна і пашырыць — вядома, зямля тут нічыйная, закінутая. Хадкевіч.
2. У спартыўных спаборніцтвах — нікім не выйграны. Нічыйная партыя. □ Савецкія дзюдаісты выйгралі шэсць с[у]тычак, чатыры сустрэчы закончыліся нічыйным вынікам. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)