вулка́н, -а,
Канічная гара з кратарам на вяршыні, праз які час ад часу вывяргаюцца лава, агонь, попел.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вулка́н, -а,
Канічная гара з кратарам на вяршыні, праз які час ад часу вывяргаюцца лава, агонь, попел.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асы́пак, ‑пку,
Тое, што асыпалася з гары ў выніку разбурэння
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бітуміно́зны, ‑ая, ‑ае.
Які ўтрымлівае ў сабе бітумы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтрузі́ўны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гры́фель, -я,
1. Палачка з асобай
2. Тое, што і графіт (у 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
валу́н, ‑а,
Вялікі камень — абломак горнай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны і -ло́маны;
Ломячы, зламаўшы, аддзяліць; адбіць, адкрышыць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мнагасло́йны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з некалькіх або многіх слаёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нефелі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нефеліну, складаецца з нефеліну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апо́ўзень, ‑зня,
Маса грунту,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)