закуры́цца 1, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца; зак.
Пакрыцца сажай; задыміцца. Сцены закурыліся ад дыму.
закуры́цца 2, ‑курыцца; зак.
Пачаць курыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Пакрыцца потам. Лоб.. [Сіўцова] спацеў, ад напружання спацела рука. Васілевіч. Андрэй пачуў, што і ён спацеў: мокра за плячыма. Пташнікаў.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыцца вільгаццю, кроплямі пары; запацець. У Зоі на вочы набеглі слёзы, акуляры адразу спацелі, стала кепска відаць. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазалаці́цца, ‑лоціцца; зак.
1. Пакрыцца пазалотай, афарбавацца ў залацісты колер.
2. Набыць ад святла залацістае адценне, колер. Пазалаціліся стрэхі хат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забро́снець, ‑ее; зак.
Пакрыцца, зацягнуцца бросняй, цвіллю. [Над рэчкай] стаяў туман, а нізкі масток быў хісткі і насціл на ім заброснеў. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сталі́равацца, ‑руецца; зак. і незак.
Спец.
1. Пакрыцца (пакрывацца) тонкім слоем сталі пры электролізе.
2. толькі незак. Зал. да сталіраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утраве́ць, ‑ее; зак.
Разм. Пакрыцца, зарасці травой. Зямля ўтравела — Не бярэ лямеш, Па ёй вясну і восень Ліўні месяцца. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абадра́цца, абдзяру́ся, абдзярэ́шся, абдзярэ́цца; абдзяро́мся, абдзераце́ся, абдзяру́цца; абдзяры́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аблупіцца (пра кару дрэва).
2. Пакрыцца драпінамі.
А. ў лесе.
Сцены абадраліся.
3. Знасіць вопратку, абутак (разм.).
Абадраўся хлопец зусім.
|| незак. абдзіра́цца, -а́ецца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазаку́рвацца, ‑аецца; зак.
Закурыцца, пакрыцца сажай — пра ўсё, многае. Самі сцены знадворку і ў сярэдзіне пачарнелі, пазакурваліся, былі паточаны шашалем. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазаліпа́ць, ‑ае; зак.
1. Заліпнуць, пакрыцца чым‑н. ліпкім — пра ўсё, многае.
2. Разм. Шчыльна прыстаць — пра ўсё, многае. Дзверы пазаліпалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заляпі́цца, ‑лепіцца; зак.
Разм. Пакрыцца, абляпіцца чым‑н. ліпкім. Акно заляпілася снегам. // Замазацца, заклеіцца чым‑н. ліпкім, клейкім. Адтуліна заляпілася глінай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)