недасве́дчанасць, ‑і, ж.

1. Адсутнасць ведаў, звестак аб кім‑, чым‑н. Недасведчанасць у пытаннях мастацтва. □ Мы не ведалі, як у нас на заводзе з ліццём, але сваю недасведчанасць паказваць не збіраліся. Б. Стральцоў.

2. Адсутнасць, недахоп жыццёвага вопыту. Наіўны ідэалізм, што некалі грэў іх юнацкія душы, быў адкінуты самім ходам жыцця, як толькі па змену недасведчанасці прыйшло веданне. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

äußern

1.

vt пака́зваць, выяўля́ць; выка́зваць

2.

(sich)

1) выка́звацца

2) выяўля́цца, пака́звацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wíderspiegeln, widerspíegeln

1.

vt адлюстрава́ць, пака́зваць (тс. перан.)

2.

(sich) адбіва́цца

(тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sáldo

m -s, pl -den, -s бух. аста́ча, са́льда

éinen ~ áufweisen* — пака́зваць аста́чу [са́льда]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

temperament [ˈtemprəmənt] n. тэмпера́мент; но́раў;

a poetical temperament паэты́чная нату́ра;

have a lot of temperament капры́зіць, капры́знічаць; пака́зваць но́раў;

She has a ner vous temperament. Яна вельмі нервовая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

host​2 [həʊst] v.

1. прыма́ць гасце́й, быць за гаспадара́;

host the VIPs around the town пака́зваць го́рад ва́жным гасця́м

2. быць у ро́лі вяду́чага (тэле- або радыёпраграмы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэманстрава́ць

(лац. demonstrare)

1) прымаць удзел у дэманстрацыі 1;

2) паказваць што-н. публічна, наглядным спосабам (напр. д. дасягненні);

3) знарок падкрэсліваць, выстаўляць напаказ што-н. (напр. д. сваю зацікаўленасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bespeak

[bɪˈspi:k]

v.t. -spoke, -spoken or -spoke

1) замаўля́ць, зака́зваць

to bespeak two tickets — замо́віць два біле́ты

2) пака́зваць, прадка́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

маскірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; незак.

1. Апранацца ў маскарадны касцюм, надзяваць маску.

2. перан. Паказваць сябе не такім, як ёсць; прытварацца, прыкідвацца. [Шыпулька] гэтак умеў прыкідвацца і маскіравацца, што нават блізкія да яго людзі нічога не заўважалі. Кулакоўскі.

3. Хавацца, скрывацца ад праціўніка пры дапамозе маскіроўкі. Партызаны, маскіруючыся за купінамі, за дрэвамі, бачылі фашыстаў, як на далоні. Шчарбатаў.

4. Зал. да маскіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́звацца несов.

1. пока́зываться, появля́ться;

2. мере́щиться, каза́ться;

3. страд. пока́зываться; ука́зываться; обнару́живаться; изобража́ться, отража́ться; предъявля́ться; см. пака́зваць;

◊ на во́чы не п. (не папада́цца) — на глаза́ не пока́зываться (не попада́ться)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)