бры́дкасць, ‑і. ж.

Уласцівасць брыдкага. З-за пуні прагучаў прарэзлівы свіст, а за ім паляцелі ліпкія сваёй брыдкасцю абразлівыя словы... Галавач. // Нізкі, подлы, ганебны ўчынак. Другі, каб у дастатку жыць. Гатовы брыдкасць хоць каму зрабіць. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Разм. Дрэнны, нізкі ўраджай; недарод. Лугіны былі захоплены працай, бо ўсе ведалі, што скора надыдзе восень, што няўрод і неўмалот у гэтым годзе, а стараста з ураднікам — будуць збіраць падатак. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nadir [ˈneɪdɪə] n.

1. astron. надзі́р

2. fml са́мы ні́зкі ўзро́вень, кра́йні заняпа́д; кра́йняя дэпрэ́сія

be at the nadir of one’s hope тра́ціць усяля́кую надзе́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прысо́с ’дзеянне паводле значэння дзеясловаў прысса́ць і прысса́цца’, ’прыстасаванне, пры дапамозе якога можна што-небудзь прыссаць, прысмактаць’ (ТСБМ), ’нізкае, вільготнае месца з глейкаватай глебай’, прысо́сьлівыйнізкі, вільготны і глеісты (пра глебу)’ (Бяльк.). Да ссаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вербало́знік, ‑у, м.

Тое, што і вербалоз; зараснікі вербалозу. Шуміць вада, дзе-нідзе відаць куп’ё ды стаіць голы вербалознік. Дуброўскі. Вербалозніку раней тут было многа, а цяпер толькі адзін нізкі куст.. быў відзён на супрацьлеглым беразе. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замагі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Па рэлігійных уяўленнях — які чакае чалавека пасля смерці. Замагільнае жыццё. Замагільны свет.

2. Нізкі, глухі, як з магілы (пра голас). Слухай, — замагільным голасам прагаварыў .. [Сафрон] да жонкі. — Гэта Волька, што прыехала, — доктар. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЎДЗЕ́ЕНКА Ганна Васілеўна

(н. 23.2.1927, в. Валокі Хойніцкага р-на Гомельскай вобл.),

бел. спявачка. Засл. арт. Беларусі (1966). У 1952—82 салістка (нізкі альт) Дзярж. нар. хору БССР. Тонка адчувала і перадавала стылявыя асаблівасці палескіх нар. песень. Выступала ў складзе вак. актэта, у дуэце з М.Адамейка.

т. 2, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́мпа

(фр. rampe)

1) нізкі бар’ер, які аддзяляе авансцэну ад глядзельнай залы;

2) асвятляльная апаратура, якая змяшчаецца за такім бар’ерам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

neder

1.

a

1) ні́зкі, невысо́кі

2) ніжэ́йшы

3) по́длы, ні́зкі

2.

adv

1) уні́з

~! — лажы́ся!

auf und ~ — уго́ру і ўніз

2) дало́ў, прэч

~ mit (D)! — дало́ў (каго-н., што-н.)!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

base2 [beɪs] аdj. fml

1. ні́зкі, гане́бны;

a base act гане́бны ўчы́нак

2. : of base descent про́стага пахо́джання

3. фальшы́вы, падро́блены (пра манеты)

4. непаўнава́ртасны, нікчэ́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)