прадузя́ты voréingenommen, vórgefasst; befángen (перакананы наперад); partéilich (неаб’ектыўны);

прадузя́тая ду́мка vórgefasste Méinung [Ánsicht]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

продви́нуть сов., прям., перен. прасу́нуць, мног. папрасо́ўваць; (двинуть вперёд) ру́шыць напе́рад;

продви́нуть полк к передово́й ли́нии прасу́нуць полк да перадаво́й лі́ніі;

продви́нуть де́ло прасу́нуць (ру́шыць напе́рад) спра́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́пхнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Высунуцца, вылезці; выперціся. [Назарэўскі:] — Кожны стараўся выпхнуцца наперад, каб самому ўсё бачыць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

presuppose

[,pri:səˈpoʊz]

v.t.

1) напе́рад дапушча́ць, ду́маць напе́рад

2) вымага́ць, патрабава́ць (як неабхо́дную ўмо́ву)

A fight presupposes fighters — Змага́ньне патрабу́е змагаро́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

але́

(фр. allez = ідзіце!)

выкрык (звычайна артыста ў цырку): «Наперад! Пачынай!»;

парад-але — урачысты выхад усіх удзельнікаў цыркавога прадстаўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

працягну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́гнецца; зак.

1. Выцягваючыся, выставіцца наперад.

Працягнуліся дзве пары рук.

2. Прадоўжыцца.

Даклад працягнуўся дзве гадзіны.

3. Расцягнуцца на якую-н. адлегласць.

Горад працягнуўся ўздоўж ракі на дзясяткі кіламетраў.

|| незак. праця́гвацца, -аецца.

|| наз. праця́г, -у, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ру́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак. і незак.

1. зак. Скрануцца з месца, пачаць рух.

Р. з месца.

2. зак. Накіравацца куды-н.

Р. ў паход.

За кароткі час будаўніцтва значна рушылася наперад (перан.: атрымала далейшае развіццё).

3. незак. Тое, што і рухацца.

Ніхто не рушыцца з месцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разва́лісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З пахістваннем з боку ў бок (пра паходку). Камлюкаваты Пшанічны развалістай хадой ступіў наперад. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Спец. Аплаціць (аплачваць) наперад перавозку і дастаўку паштовых адпраўленняў, багажу, грузаў.

[Ад іт. francare — вызваляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyskoczyć

зак. выскачыць;

wyskoczyć naprzód — вырвацца наперад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)