дарэ́мны
1. напра́сный, бесполе́зный, тще́тный, беспло́дный; пусто́й;
~ныя спро́бы — напра́сные (бесполе́зные, беспло́дные, тще́тные) попы́тки;
~ныя надзе́і — напра́сные наде́жды;
~ная спрэ́чка — пусто́й (напра́сный) спор;
2. дарово́й, беспла́тный;
д. хлеб — дарово́й хлеб
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
праме́нь м., в разн. знач. луч;
со́нечны п. — со́лнечный луч;
рэнтге́наўскія ~мяні́ — рентге́новские лучи́;
п. надзе́і — луч наде́жды;
○ інфрачырво́ныя ~мяні́ — инфракра́сные лучи́;
касмі́чныя ~мяні́ — косми́ческие лучи́;
като́дныя ~мяні́ — като́дные лучи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
V-sign [ˈvi:saɪn] n.
1. знак перамо́гі або́ надзе́і на перамо́гу; знак ухвале́ння (жэст паднятымі ў выглядзе літары V указальным і сярэднім пальцамі далонню ўперад)
2. знак неадабрэ́ння або́ абурэ́ння (такі ж знак, але далонню назад)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
betray [bɪˈtreɪ] v.
1. здра́джваць; станаві́цца здра́днікам
2. падво́дзіць (каго-н.), не апра́ўдваць (даверу, надзеі);
He betrayed my trust over and over again. Ён падводзіў мяне зноў і зноў.
3. : betray oneself вы́даць сябе́; прагавары́цца (нечака́на)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
foster [ˈfɒstə] v.
1. выхо́ўваць, гадава́ць (пэўны час чужое дзіця);
They couldn’t adopt a child, so they decided to foster. Яны не маглі ўсынавіць дзіця, таму вырашылі аформіць апеку.
2. пе́сціць (пра планы, надзеі і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бязду́шны, ‑ая, ‑ае.
1. Пазбаўлены чуласці, сардэчнасці; абыякавы. [Віктар] маўчаў, не мог асмеліцца сказаць.. [Нюры] «бывай», бо бачыў, што яна чакае не гэтага бяздушнага «бывай», а нечага большага — ну, хоць бы нейкай надзеі на новую сустрэчу. Дамашэвіч. І ці многа такіх ёсць бяздушных у нас, што не ўспомняць з падзякай сардэчнаю час, калі ў школе настаўніка першы ўрок узмацніў, падтрымаў наш няўпэўнены, крок? Дубоўка.
2. Халодны, сухі. Бяздушная ігра артыста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крупі́нка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Памянш. да крупіна; маленькая крупіна.
2. Дробная часцінка чаго‑н. З сосен ападалі на тратуар ледзяныя крупінкі інею. Грамовіч. // перан. Пра вельмі малую колькасць чаго‑н. [Наталля:] Шчаслівая тым, што я патрэбны чалавек, што магу несці хоць крупінку цяжару, які лёг на плечы народа. Крапіва. У Ганны Сяргееўны яшчэ была крупінка надзеі, і яна рашыла трымацца да канца. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сатана́, ‑ы, м.
У некаторых рэлігіях — злы дух, які супрацьстаіць богу; д’ябал. Колькі надзеі паклаў.. [«брат Міша»] на тое, што прывядзе, нарэшце, «к госпаду» гэтую «заблудную авечку». А тут — зноў сатана не дрэмле. Косцік і ўчора і пазаўчора хадзіў у лес па чужыя дровы. Брыль. // м. і ж. Разм. Ужываецца як лаянкавае слова. — Адкасніся, сатана, — замахаў Ціток сваім кіем. Параска сарвалася і пабегла ўперад. Лобан. [Кацярына:] — Базыль, сатана ты сіберная!.. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ускла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак.
1. каго-што на што. Пакласці на што-н., паверх чаго-н.
У. плуг на калёсы.
2. што на што. Урачыста пакласці.
У. вянок на магілу.
3. што на каго (што). Даручыць што-н. каму-н.
У. адказнасць на каго-н.
◊
Ускласці віну на каго — палічыць вінаватым каго-н.
Ускласці або узваліць на плечы каго, чые, каму — абцяжарыць чым-н. (звычайна працай, клопатамі; разм.).
|| незак. усклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і ускла́дваць, -аю, -аеш, -ае.
◊
Ускладаць надзеі на каго-што (кніжн.) — чакаць ад каго-, чаго-н. ажыццяўлення сваіх надзей.
|| наз. усклада́нне, -я, н. і ускла́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
scatter2 [ˈskætə] v.
1. раскі́дваць, рассыпа́ць;
scatter seed раскі́дваць зярня́ты;
scatter sand рассыпа́ць пясо́к;
Don’t scatter your money around. Не пускай грошы на вецер.
2. разганя́ць; расстава́цца, разыхо́дзіцца;
The police scattered the crowd. Паліцыя разагнала натоўп;
The birds scattered when a shot was fired. Птушкі разляцеліся, калі раздаўся выстрал.
3. насыпа́ць, усыпа́ць;
scatter the fields with seed засе́йваць палі́
4. разбіва́ць, разве́йваць (надзеі, планы);
All our hopes and plans were scattered to the four winds. Усе нашы надзеі і планы пайшлі марна.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)