мо́ва-пасрэ́дніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мо́ва-пасрэ́дніца |
мо́вы-пасрэ́дніцы |
| Р. |
мо́вы-пасрэ́дніцы |
мо́ў-пасрэ́дніц |
| Д. |
мо́ве-пасрэ́дніцы |
мо́вам-пасрэ́дніцам |
| В. |
мо́ву-пасрэ́дніцу |
мо́вы-пасрэ́дніцы |
| Т. |
мо́вай-пасрэ́дніцай мо́вай-пасрэ́дніцаю |
мо́вамі-пасрэ́дніцамі |
| М. |
мо́ве-пасрэ́дніцы |
мо́вах-пасрэ́дніцах |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мо́ва-пасрэ́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мо́ва-пасрэ́днік |
мо́вы-пасрэ́днікі |
| Р. |
мо́вы-пасрэ́дніка |
моў-пасрэ́днікаў |
| Д. |
мо́ве-пасрэ́дніку |
мо́вам-пасрэ́днікам |
| В. |
мо́ву-пасрэ́днік |
мо́вы-пасрэ́днікі |
| Т. |
мо́вай-пасрэ́днікам мо́ваю-пасрэ́днікам |
мо́вамі-пасрэ́днікамі |
| М. |
мо́ве-пасрэ́дніку |
мо́вах-пасрэ́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эліні́зм
‘слова, запазычанае са старагрэчаскай мовы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эліні́зм |
эліні́змы |
| Р. |
эліні́зма |
эліні́змаў |
| Д. |
эліні́зму |
эліні́змам |
| В. |
эліні́зм |
эліні́змы |
| Т. |
эліні́змам |
эліні́змамі |
| М. |
эліні́зме |
эліні́змах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ла́д
‘дзяржаўная ці грамадская сістэма; уклад жыцця; настрой; сістэма, склад мовы і інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ла́д |
| Р. |
ла́ду |
| Д. |
ла́ду |
| В. |
ла́д |
| Т. |
ла́дам |
| М. |
ла́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папераклада́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.
Перакласці з адной мовы на другую ўсё, многае.
П. творы Якуба Коласа на іншыя мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перакла́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў м.
1. гл. перакласці.
2. Тэкст, перакладзены з адной мовы на другую.
П. з балгарскай мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вершасклада́нне, -я, н.
Будова вершаванай мовы.
Сілабічнае в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
індаеўрапе́йскі: ~кія мо́вы индоевропе́йские языки́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фане́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае гукі мовы.
Эксперыментальная ф.
2. Гукавы склад мовы.
Ф. ўсходніх гаворак.
|| прым. фанеты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гукаспалучэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
Спалучэнне гукаў мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)