мо́ва-пасрэ́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
мо́ва-пасрэ́днік | мо́вы-пасрэ́днікі | |
мо́вы-пасрэ́дніка | моў-пасрэ́днікаў | |
мо́ве-пасрэ́дніку | мо́вам-пасрэ́днікам | |
мо́ву-пасрэ́днік | мо́вы-пасрэ́днікі | |
мо́вай-пасрэ́днікам мо́ваю-пасрэ́днікам |
мо́вамі-пасрэ́днікамі | |
мо́ве-пасрэ́дніку | мо́вах-пасрэ́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)