пласці́нка ж., в разн. знач. пласти́нка;
металі́чная п. — металли́ческая пласти́нка;
грамафо́нная п. — граммофо́нная пласти́нка;
фатаграфі́чная п. — фотографи́ческая пласти́нка;
лістава́я п. — листова́я пласти́нка;
○ крывяны́я ~кі — кровяны́е пласти́нки;
◊ змяні́ць ~ку — смени́ть пласти́нку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бікла́га, бакла́га
(тат. baklak)
невялікая драўляная ці металічная дарожная пасудзіна для вады, якую носяць на рэмені.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
патэ́льня
(ст.-польск. patelnia, ад лац. patella)
круглая мелкая металічная пасудзіна, на якой пякуць, смажаць; скаварада.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
та́лер2
(ням. Teller = талерка)
палігр. металічная пліта ў друкарскай машыне, на якую ўстанаўліваюць друкарскую форму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэрэаты́п, ‑а, м.
1. Металічная, гумавая або пластмасавая копія друкарскага набору, якая служыць для друкавання шматтыражных і паўторных выданняў; матрыца.
2. перан. Нязменны, агульнапрыняты ўзор, якога прытрымліваюцца; шаблон, трафарэт. У многіх артыкулах і вершах сталі стэрэатыпам «крывавыя мазалі» як сімвал працы і людскога гора. Грахоўскі.
[Ад грэч. stereos — цвёрды і typos — адбітак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
філье́ра, ‑ы, ж.
1. Спец. Прыстасаванне ў прадзільнай машыне ў выглядзе каўпачка або дыска з адтулінамі для атрымання штучных нітак. З чырвона-белых ад гарачыні фільераў бясконца плыло тонкае бліскучае павуцінне. Савіцкі.
2. Металічная пласцінка з калібраванымі адтулінамі, праз якія цягнецца і шліфуецца дрот.
[Фр. filiere ад fil — валакно, нітка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тарэ́лка ’талерка, металічны абажур’ (Сцяшк.), ’талерка’ (Ян.; дзятл., астрав., Сл. ПЗБ), тарэ́лка, тары́лка ’фарфоравая ці металічная (раней і драўляная) пасудзіна для яды’ (брэсц., гом., З нар. сл.), тарэ́лка, таре́лка, тарэ́лочка ’неглыбокая міска, талерка’ (Вярэн.). З метатэзай да талерка (гл.) або пазнейшыя запазычанні з рускай мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каніце́ль
(фр. cannetille)
1) вельмі тонкая металічная нітка для вышывання;
2) перан. нудная, зацяжная справа, валакіта (напр. разводзіць к.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
капо́т1
(фр. capot)
адкідная металічная накрыўка для аховы розных механізмаў ад пылу, вільгаці (напр. к. аўтамабіля).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ры́на, ‑ы, ж.
Абл. Металічная труба для сцёку дажджавой ці снегавой вады з даху; вадасцёк. Толькі цяпер угледзеў, што рына на доме вісіць зусім крыва. Карпюк. Калі ж, нарэшце, раннім ранкам Гром грымне, дождж заплешча ў рынах, Ён [Я. Колас] выйдзе радасны на ганак З усмешкай мудрай селяніна! Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)