Maschínenteil

n -(e)s, -e дэта́ль машы́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maschínenwartung

f - абслуго́ўванне машы́ны [станка́], дагля́д за машы́най [станко́м]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

machinery

[məˈʃi:nəri]

n., pl. -eries

1) машы́ны

2) дэта́лі або́ ча́сткі машы́ны

3) мэхані́зм -у m.

4) апара́т -у m. (дзяржа́ўны, юрыды́чны і пад.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Арбо́н ’аўтобус’ (Сцяшк.). Літ. arbonas ’тс’ (Baltistica, 9, 221). Паходзіць ад назвы швейцарскага горада Арбон, дзе вырабляліся машыны гэтага тыпу (MKL, 1, 133).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хаду́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дэталь машыны, механізма, якая знаходзіцца ў пастаянным руху.

2. толькі мн. Прыстасаванне ў выглядзе рамы на колцах, пры дапамозе якога дзяцей вучаць хадзіць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

энергаёмістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць энергаёмістага. Энергаёмістасць машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэта́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Невялікая падрабязнасць, прыватнасць.

У праекце ўсе дэталі прадугледжаны.

2. Частка механізма, машыны, якая не можа быць разабрана на іншыя, больш простыя і драбнейшыя часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэфрыжэра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Частка халадзільнай машыны, у якой за кошт выпарэння вадкасці падтрымліваецца нізкая тэмпература, ахаладжальнік.

2. Судна, вагон або аўтамабіль, забяспечаныя халадзільнымі ўстаноўкамі.

|| прым. рэфрыжэра́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зблі́зіцца, зблі́жуся, зблі́зішся, зблі́зіцца; зак.

1. Наблізіцца адзін да аднаго.

Машыны зблізіліся.

2. Уступіць у блізкія, сяброўскія адносіны.

Новыя суседзі з намі хутка зблізіліся.

|| незак. збліжа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. збліжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарпа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Коўш, пасудзіна для чэрпання якой-н. вадкасці.

2. Частка машыны, механізма (экскаватара і інш.) у выглядзе каўша, які служыць для выбірання грунту.

|| прым. чарпако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)