alcove

[ˈælkoʊv]

n.

мала́я камо́рка; алько́ў -ва m., ні́ша f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Гусіная цыбуля 4/94

- » - малая 4/94 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кучэ́рка ’хата (малая)’ (Мат. Гом.). Да кучах (гл.), кучках (гл.). Утворана праз ‑эр‑суфіксацыю (куч‑эр) з памяншальным суфіксам ‑ка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ле́свічка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да лесвіца; малая лесвіца. Васіль Цімафеевіч павольна абышоў машыну, падняўся па лесвічцы ў кабіну. Мележ. Нецярпліва дачакалася [Лёдзя], пакуль к самалёту падкацілі лёгкую лесвічку з поручнямі і адчыніўся люк. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mała

ж. малая (пра маленькую дзяўчынку);

mała czarna — маленькая порцыя кавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

however1 [haʊˈevə] adv. як бы ні, які́ б ні;

He wanted to take no risks, however small. Ён не хацеў рызыкаваць, якая б ні малая была рызыка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прастарэ́ка, ‑і, ДМ ‑раку, Т ‑рэкам, м.; ДМ ‑рэцы, Т ‑рэкай (‑рэкаю), ж.

Разм. Той (тая), хто любіць многа гаварыць пра пустое, несур’ёзнае; гаварун (гаваруха), жартаўнік (жартаўніца). // Пра малога (малую), які (якая) гаворыць, разважае, як дарослы. Малая прастарэка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

keg

[keg]

n.

1) мала́я бо́чачка

2) адзі́нка вагі́ для цьвіко́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

canister

[ˈkænɪstər]

n.

1) мала́я бляша́нка

2) каро́бка працівага́зу

- canister shot

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pipsqueak

[ˈpɪpskwi:k]

n., informal

нязна́чная, мала́я асо́ба або́ прадме́т; мале́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)