несправядлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адступаецца ад справядлівасці, парушае справядлівасць. Заўсёды ў расказах дзеда перамагала праўда над крыўдай, справядлівы чалавек над несправядлівым. Паслядовіч. // Які супярэчыць справядлівасці, не адпавядае патрабаванням справядлівасці. Несправядлівы лад. □ Свой лёс жалеза праклінае І тых, што выкулі з яго Вайны несправядлівай джала. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гняві́ць, гняўлю, гневіш, гневіць; незак., каго.

Злаваць, абураць, выклікаць гнеў. Аксана любіла бабулю, старалася яе не гнявіць. Скрыпка. З кім жыць, таго не гнявіць. Прыказка.

•••

Не гняві бога — не наракай дарэмна.

Што бога гнявіць; няма чаго бога гнявіць — няма падстаў скардзіцца, крыўдзіцца на лёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджагна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Уст. Ва ўяўленні рэлігійных людзей — жагнаючыся, адхіліць ад сябе якую‑н. бяду, непрыемнасць, адагнаць нячыстую сілу; адхрысціцца. Аджагнацца ад злога духа. □ Не аджагнаўся ты [Мазыр] крыжам, не зратаваўся спарышом ні ад пакуты, ні ад слёз, якія даў няўмольны лёс! Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fate

[feɪt]

1.

n.

1) кон -у m.

2) наканава́ньне n.

3) до́ля f., лёсm.

4) сьмерць f., згу́ба f., гі́бель f.

2.

v.t.

накано́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niepomyślny

niepomyśln|y

няўдалы; неспрыяльны; непаспяховы;

~e warunki — неспрыяльныя ўмовы;

~y los — няшчасны лёс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przeznaczenie

przeznaczeni|e

н.

1. прызначэнне;

miejsce ~a — месца прызначэння;

2. перадвызначэнне; доля, лёс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

biadać

незак. кніжн. наракаць, скардзіцца, бедаваць, шкадаваць;

biadać nad losem — наракаць (скардзіцца) на лёс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́рашыць сов.

1. реши́ть;

ён ~шыў заста́цца — он реши́л оста́ться;

2. разреши́ть; реши́ть;

в. пыта́нне — разреши́ть (реши́ть) вопро́с;

3. (спор, конфликт) разреши́ть; рассуди́ть;

в. лёс — (чый) реши́ть судьбу́ (чью)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

seal3 [si:l] v.

1. ста́віць пяча́тку; пламбава́ць, апяча́тваць

2. запяча́тваць (канверт), скле́йваць, закле́йваць; закрыва́ць герметы́чна

3. наклада́ць пяча́тку, адбі́так

4. fml канчатко́ва выраша́ць;

seal an agreement зацвярджа́ць пагадне́нне;

seal smb.’s fate выраша́ць чый-н. лёс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыпа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. што. Сагрэць чым‑н. гарачым і вільготным. Прыпарыць нарыў. Прыпарыць нагу.

2. Моцна прыпячы. Ёй [расе] шаптаў лазовы куст надрэчны: «Што блішчыш?.. Твой лёс недаўгавечны, Ледзьве сонца горача прыпарыць, Знікнеш ты, празрыстая, ў абшары...» Ляпёшкін. / у безас. ужыв. Прайшлі дажджы, прыпарыла. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)