гляцыясфе́ра
(ад
сезонная абалонка з снегу і лёдавага покрыва ў палярных шыротах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гляцыясфе́ра
(ад
сезонная абалонка з снегу і лёдавага покрыва ў палярных шыротах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́вы, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пралама́цца, 1 і 2
1. Ламаючыся, утварыць у сабе адтуліну, дзірку.
2. Змяніць свой напрамак пры пераходзе з аднаго фізічнага асяроддзя ў другое (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
выга́рына, ‑ы,
Тое, што і выгар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мільга́ (м.) ’дробны, крохкі
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шаро́ш Тонкі
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
◎ Пля́сніца 1 ’від рыбалоўнай сеткі’ (
◎ Пля́сніца 2 ’ільдзіна, крыга’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
treacherous
а) здра́длівы; прада́жны, верало́мны (пра чалаве́ка, учы́нак)
б) няпэ́ўны, падма́нлівы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дрэйфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе;
1. Рухацца пад дзеяннем ветру або цячэння (пра
2. Адхіляцца ад узятага курсу пад дзеяннем чаго‑н. (пра судна, самалёт).
3. Манеўруючы парусамі, заставацца прыблізна на адным месцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слома́ть
слома́ть стул злама́ць (палама́ць) стул;
слома́ть сопротивле́ние проти́вника злама́ць супраціўле́нне праці́ўніка;
◊
слома́ть себе́ ше́ю (го́лову) скруці́ць (злама́ць) сабе́ ка́рак;
слома́ть зу́бы (на чём) палама́ць зу́бы (на чым);
слома́ть
слома́ть рога́ (кому) злама́ць ро́гі (каму);
чёрт но́гу слома́ет чорт нагу́ зло́міць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)