horse [hɔ:s] n.
1. конь;
a riding horse верхавы́ конь;
a school(ed) horse цыркавы́ конь;
the Trojan horse myth. трая́нскі конь;
ride a horse е́хаць на кані́
2. pl. the horses infml ска́чкі
♦
(straight) from the horse’s mouth infml з пе́ршых рук, з надзе́йных крыні́ц (пра інфармацыю);
hold your horses! infml не хвалю́йся!;
enough to make a horse laugh ≅ кура́м на смех;
I could eat a horse. ≅ Я з’ем і быка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mount1 [maʊnt] n.
1. fml or lit. конь
2. падста́ўка; стэнд
3. ра́мка; апра́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дрэсірава́ны dressíert, ábgerichtet;
дрэсірава́ны конь ein dressíertes Pferd
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
була́ны falb;
була́ны конь Fálbe m -n, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
даўгагры́вы, ‑ая, ‑ае.
З доўгай грывай. Даўгагрывы конь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кава́ны і ко́ваны, -ая, -ае.
1. Зроблены з металу каваннем.
К. меч.
2. Абіты жалезам.
Каваная скрыня.
3. 3 падковамі, падкаваны.
К. конь.
4. перан. Выразны, ясны.
Каваныя радкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
стэпаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Жыхар стэпавай мясцовасці.
2. Конь стэпавай пароды.
|| ж. стэпаві́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 1 знач.).
3. Стэпавая птушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
хо́дкі, -ая, -ае.
1. Які хутка ходзіць, рухаецца, лёгкі на хаду.
Х. конь.
2. Які карыстаецца вялікім попытам (пра тавары, вырабы і пад.).
Ходкая прадукцыя.
|| наз. хо́дкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гіпарыён
(н.-лац. hipparion, ад гр. hippos = конь + Аrеіоп = імя хутканогага каня ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)
вымерлы трохпальцы конь, які быў пашыраны ў неагене (параўн. анхітэрый, палеатэрый).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гіпапата́м
(гр. hippopotamos = літар. рачны конь)
тое, што і бегемот.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)