сцэні́чны

1. сцени́ческий;

~ная дзе́йнасць — сцени́ческая де́ятельность;

2. (пригодный для сцены) сцени́чный, сцени́ческий;

с. твор — сцени́чное (сцени́ческое) произведе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моватво́рчы, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які звязаны з моватворчасцю. Моватворчы працэс. Моватворчая дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асве́тніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асветніцтва. Асветніцкая дзейнасць. Асветніцкія ідэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампазі́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кампазітара, належыць яму. Кампазітарская дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ктарства, ‑а, н.

1. Дзейнасць доктара, урача.

2. Вучоная ступень доктара навук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыверсі́йны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дыверсіяй, правядзеннем дыверсій. Дыверсійная дзейнасць. Дыверсійная група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збіра́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да збіральніцтва, збіральніка. Збіральніцкая дзейнасць этнографа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцтва, ‑а, н.

Пост, пасада прэзідэнта; дзейнасць прэзідэнта. Атрымаць прэзідэнцтва. Працяглае прэзідэнцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тво́рчы ’стваральны’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр.), сюды ж тво́рчасць ’творчая дзейнасць’, ’сукупнасць створанага’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр.). Запазычана з польск. twórczy, twórczość ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

czynność

czynnoś|ć

ж.

1. дзейнасць; занятак; справа;

2. функцыянаванне; дзеянне; актыўнасць;

zawiesić ~ci — спыніць дзейнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)