reinterpret [ˌri:ɪnˈtɜ:prɪt] v. тлума́чыць па-но́ваму, даць но́вае (іншае) тлумачэ́нне (чаму-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
udzielić
зак. удзяліць, надзяліць, даць;
udzielić głosu — даць слова;
udzielić rady — даць параду;
udzielić pomocy — дапамагчы;
udzielić kredytu — даць крэдыт;
udzielić wywiadu — даць інтэрвю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адсячэ́нне ср. отсече́ние;
◊ галаву́ даць на а. — го́лову дать на отсече́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
цяг: з ця́гам ча́су с тече́нием вре́мени;
даць ця́гу — дать тя́гу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
кля́тва ж. кля́тва, -вы ж.; (клятвенное уверение) прысяга́нне, -ння ср.; (присяга) прыся́га, -гі ж.;
дать кля́тву даць прыся́гу, даць кля́тву, прысягну́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
нарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак.
1. каго (што). Даць жыццё каму-н., пусціць на свет.
Н. сына.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., што. Даць пачатак чаму-н., стварыць што-н., быць прычынай з’яўлення чаго-н.
Крыўда нарадзіла злосць.
◊
У чым маці нарадзіла (разм.) — зусім голы.
|| незак. нараджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. нараджэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дазво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.
1. што. Даць дазвол, згадзіцца на што-н.
Д. ад’езд.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Даць магчымасць.
Гатунковае насенне дазволіць павысіць ураджай.
3. дазво́ль(це). Ужыв. як форма ветлівага звароту да прысутных пры пачатку якога-н. дзеяння.
Дазвольце запрасіць вас на выстаўку.
|| незак. дазваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абдзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што.
1. Нічога не даць ці даць менш, чым іншым, дзелячы ці размяркоўваючы што-н.
Усіх надзяліў, а сябе абдзяліў.
Прырода абдзяліла яго ростам.
2. Надзяліць усіх (многіх) чым-н., даючы кожнаму яго долю.
А. дзяцей цукеркамі.
|| незак. абдзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і абдзе́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абдзе́льванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заарганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак., каго-што (разм., неадабр.).
Арганізуючы, надаць справе фармальны характар, не даць праявіцца ініцыятыве.
|| наз. заарганізава́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гарантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.
Даць (даваць) гарантыю ў чым-н.
Г. добрую якасць вырабаў.
Г. права на працу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)