абве́зці сов., в разн. знач. обвезти́;

а. вако́л го́рада — обвезти́ вокру́г го́рода;

а. зака́зчыкаў — обвезти́ зака́зчиков

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панара́ма ж., в разн. знач. панора́ма;

п. го́рада — панора́ма го́рода;

п. «Абаро́на Севасто́паля» — панора́ма «Оборо́на Севасто́поля»

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недалёкі, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца або адбываецца на нязначнай адлегласці; блізкі.

Н. лес.

Недалёка (прысл.) ад горада было возера.

2. Такі, які адбываўся нядаўна або адбудзецца, надыдзе неўзабаве.

У недалёкім мінулым.

3. перан. Разумова абмежаваны; някемлівы.

Н. чалавек.

|| наз. недалёкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

герб, герба, м.

Распазнавальны знак дзяржавы, горада, дваранскага роду і пад., які змяшчаецца на флагах, манетах, пячатках, некаторых дакументах. Дзяржаўны герб Савецкага Саюза.

[Польск. herb.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальцавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да кальца (у 1 знач.). Кальцавая форма.

2. Які мае выгляд кальца; кругавы. Кальцавая магістраль горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэнтры́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае агульны цэнтр. Канцэнтрычныя акружнасці. Канцэнтрычная пабудова горада. Канцэнтрычная кампазіцыя твора.

2. Заснаваны на канцэнтрызме. Канцэнтрычная сістэма навучання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцісотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца, існуе шэсцьсот год. Шасцісотгадовы перыяд.

2. Які мае адносіны да шасцісотгоддзя (у 2 знач.). Шасцісотгадовы юбілей горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасэ́, нескл., н.

Тое, што і шаша. Да горада вяло шасэ, абсаджанае старымі разгалістымі асінамі. Мележ. Зялёнае аўто мякка ішло па шасэ. Мікуліч.

[Фр. chaussée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дступ м часцей мн:

по́дступы Zúgang m -(e)s, -gänge; Zúgangsweg m -(e)s, -e, Vórgelände n -(e)s, -;

по́дступы да го́рада Vórfeld der Stádt;

абараня́ць по́дступы да го́рада das Vórfeld [das Vórgelände] der Stadt vertéidigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акцы́знік, ‑а, м.

Уст. Служачы ў акцызе (у 2 знач.). Вёрст з трыццатак ад горада абрабавалі аднаго акцызніка ды забілі на смерць паштара. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)