шасэ́, нескл., н.
Тое, што і шаша. Да горада вяло шасэ, абсаджанае старымі разгалістымі асінамі. Мележ. Зялёнае аўто мякка ішло па шасэ. Мікуліч.
[Фр. chaussée.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)