эфемеро́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Шматгадовая расліна з вельмі кароткім тэрмінам вегетацыі; большую частку года застаецца ў выглядзе клубняў, цыбулін або карэнішчаў.

[Ад грэч. ephēmeros — аднадзённы і eidos — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагадо́вы

1. (в возрасте одного года) годова́лый;

2. (продолжающийся один год) одногоди́чный;

3. (о растениях) одноле́тний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reprint​1 [ˈri:prɪnt] n. рэпры́нт, перадру́к; но́вае выда́нне;

It was an abridged reprint of the 1817 edition. Гэта быў скарочаны перадрук выдання 1817 года.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

speech day [ˈspi:tʃˌdeɪ] n. а́ктавы дзень (урачысты сход у канцы навучальнага года з прамовамі, уручэннем атэстатаў і да т.п. у не каторых брытанскіх школах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

двацца́ты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да дваццаць. Дваццаты дзень. Дваццаты век. У дваццатых чыслах. Дваццатыя гады (ад 20 да 29 года кожнага стагоддзя).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспепсі́я

(гр. dispepsia)

парушэнне нармальнай дзейнасці страўніка і кішэчніка ў дзяцей першага года жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

про́лаг

(гр. prologos)

царкоўная кніга, якая змяшчае жыція святых, павучанні, размешчаныя па днях года.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

няўхі́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць няўхільнага. Няўхільнасць падзей. □ З жорсткай няўхільнасцю і паслядоўнасцю знішчаў.. [Нікодым] тое, што ствараў сам увесну тысяча дзевяцьсот сорак першага года. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмісезо́нны

(фр. demisaison = пераходная пара года)

прызначаны для нашэння вясной і восенню (напр. д-ае паліто).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Трыме́стр ‘частка навучальнага года працягласцю ў тры месяцы’ (ТСБМ). Праз польскую мову (trymestr) з заходнееўрапейскіх моў, у якіх узыходзіць да лац. trime(n)stris ‘трохмесячны’ < tres + mensis (SWO, 1980, 780; Дварэцкі, 786).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)