налі́ў, -лі́ву, м.

1. гл. наліць.

Н. бензіну ў цыстэрны.

2. Ступень напоўненасці чаго-н. вадкасцю.

Бутэлька з няпоўным налівам.

3. Набуханне сокамі пладоў, зерня.

Н. зерня.

4. Пухліна на назе ў каня (спец.).

○

Белы наліў — гатунак ранніх яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бакштэ́йн

(ням. Backstein = літар. абпаленая цэгла)

гатунак галандскага сыру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мараскі́н

(фр. marasquin, ад іт. maraschino)

гатунак вішнёвага лікёру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

по́ртэр

(англ. porter)

гатунак моцнага і гаркаватага чорнага піва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Высушаны кавалак хлеба, булкі, а таксама гатунак сухога печыва.

Пачак сухароў.

Малочныя сухары.

2. перан. Сухі (у 8 знач.), нячулы чалавек (разм.).

Не чалавек, а с.

|| прым. суха́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Віслу́ха ’гатунак ігрушы’ (Бес.). Да віслы (гл.). Утворана пры дапамозе экспрэсіўнага суф. ‑ух‑а. Параўн. серб.-харв. вису́љак ’гатунак ігрушы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

inferiority

[ɪn,fɪriˈɔrəti]

n.

ніжэ́йшая ступе́нь, го́ршы гату́нак; непаўнава́ртасьць, ніжэ́йшасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bort

[bɔrt]

n.

другара́дны гату́нак дыяма́нту; абрэ́зкі пры рэ́заньні дыяма́нту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

yam

[jæm]

n.

1) трапіка́льная бу́льба

2) гату́нак сало́дкае бу́льбы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

species [ˈspi:ʃi:z] n. (pl. species) від; разнаві́днасць; род; гату́нак; паро́да;

various animal species ро́зныя паро́ды жывёл;

human species чалаве́чы род, чалаве́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)