ścienny
ścienn|y
насценны;
zegar ~y — насценны гадзіннік;
gazeta ~a — насценная газета (насценгазета)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
guarantee2 [ˌgærənˈti:] v. (against) гарантава́ць; руча́цца;
guaranteed against rust гара́нтыя ад іржы́;
This watch is guaranteed for 2 years. Гэты гадзіннік мае гарантыю на два гады.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pawn2 [pɔ:n] v. закла́дваць (што-н. у ламбардзе);
He pawned his gold watch to pay the rent. Ён заклаў свой залаты гадзіннік, каб расплаціцца за кватэру.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пясо́чны в разн. знач. песо́чный;
~ныя ва́нны — песо́чные ва́нны;
~нае піро́жнае — песо́чное пиро́жное;
~ныя во́сы — зоол. песо́чные о́сы;
п. гадзі́ннік — песо́чные часы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разла́дзіцца сов.
1. разла́диться;
гадзі́ннік ~дзіўся — часы́ разла́дились;
2. разла́диться, расстро́иться;
заду́ма ~дзілася — за́мысел разла́дился (расстро́ился);
3. расшата́ться;
дысцыплі́на ~дзілася — дисципли́на расшата́лась
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Глядзець час ад часу. Наглядаць на гадзіннік. □ Вочы, светлыя, мяккія, паглядалі цёпла і прыветліва. Краўчанка.
2. Наглядаць за чым‑н. — Во, яшчэ падумала, — бурчаў мельнік. — Ты б, во, лепей лезла на вышкі ды паглядала, як ідзе засыпка. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбра́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыбраць.
2. у знач. прым. Прыведзены ў парадак, чысты; упрыгожаны. І доўга сядзелі ў пустой, прыбранай хаце, і маўчалі, і моўчкі слухалі, як на сцяне ў поўнай цішыні цікаў гадзіннік. Адамчык. Павялі паслоў Да прыбраных сталоў. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзвані́ць, ‑званю, ‑звоніш, ‑звоніць; зак.
1. што. Адзначыць што‑н. звонам; празваніць. На сцяне гадзіннік адзваніў дванаццаць. Галавач.
2. без дап. Кончыць званіць. Даўно адзванілі ў царкве — адпраўлялася праваслаўная імша. Чорны.
•••
Вушы адзваніць — надакучыць просьбай, гутаркай каму‑н., доўга і настойліва прасіць каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стенно́й
1. (относящийся к стене́) сце́нны;
стенна́я ни́ша сце́нная ні́ша;
2. (находящийся на стене) насце́нны;
стенна́я печа́ть насце́нны друк;
стенны́е часы́ насце́нны гадзі́ннік.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ручны́, -а́я, -о́е.
1. гл. рука.
2. Прызначаны, прыстасаваны для рук.
Р. гадзіннік (наручны). Р. багаж (які можна везці пры сабе).
3. Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.
Ручная вышыўка.
Ручная граната (для кідання рукой). Р. набор (друкарскі).
4. Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спец.).
Ручныя вылічэнні.
5. Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.
Ручная вавёрка.
Р. арол.
○
Ручны продаж —
1) гандаль з рук;
2) у аптэцы: продаж без рэцэптаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)