áufziehen
1.
1) падыма́ць, падця́гваць
2) заво́дзіць (гадзіннік)
3) выро́шчваць, выхо́ўваць; гадава́ць
2.
1) пака́зваць, збіра́цца (пра навальні- цу)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áufziehen
1.
1) падыма́ць, падця́гваць
2) заво́дзіць (гадзіннік)
3) выро́шчваць, выхо́ўваць; гадава́ць
2.
1) пака́зваць, збіра́цца (пра навальні- цу)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адмаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1.
2.
3. Абвяргаць што‑н., не згаджацца з кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
appear
1. пака́звацца, з’яўля́цца;
2. здава́цца; ака́звацца;
it appears (to me) that … (мне) здае́цца, што …;
3.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Прымо́л ’круты бераг ракі’, прымо́лісты ’круты, абрывісты’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
contest
1.1) спабо́рніцтва, спаду́жніцтва
2) бой -ю
3) спрэ́чка, дыску́сія
v.
1) спабо́рнічаць, змага́цца
2) зьбіва́ць (аргумэ́нты, до́вады);
3) ста́віць пад сумне́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Visíer
1) забра́ла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
scena
scen|aПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
áusbrechen
1.
1) выло́мваць
2) званітава́ць
2.
1) вырыва́цца, выло́млівацца;
2) уцяка́ць (з турмы)
3) вы́бухнуць, успы́хваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абараня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Адбіваць напад, засцерагаць ад нападу, непрыязных або варожых дзеянняў.
2.
3. На спецыяльным пасяджэнні дабівацца прызнання вартасці навуковай працы, дыпломнага праекта з мэтай атрымаць адпаведную кваліфікацыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
speak
1) гавары́ць
2)
3) гавары́ць, размаўля́ць
•
- so to speak
- speak for
- speak of
- speak up
- speak out
- speak well for
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)