стара́цца адыхо́дзіць ад чаго́, выхо́дзіць, выступа́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абвінава́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.каго-штоўчымібез дап. Лічыць каго‑н. вінаватым у чым‑н. А супярэчыў.. [Сцяпан Варанец], так сказаць, прынцыпова: не можна, бачыце, абвінавачваць чалавека, калі добра не ведаеш.Крапіва.// Устанаўліваць віну каго‑н. у судовым парадку; лічачы вінаватым у чым‑н., прыцягваць да судовага разбору. Думкі перабіў ураднік. — У чым жа вас абвінавачваюць? — запытаў ён. — За што судзяць?Колас.// Папракаць, асуджаць за што‑н. Абвінавачваць у неаб’ектыўнасці.
2.без дап.Выступаць у якасці судовага абвінаваўцы, пракурора. Малады пракурор абвінавачваў упершыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кандыдату́ра, ‑ы, ж.
1.чыя. Магчымасць ці права каго‑н. выступаць у ролі кандыдата (у 1 знач.). Васіль Бусыга быў кандыдат у валасныя старшыні, але рэвалюцыя і ўсе далейшыя падзеі адвялі яго кандыдатуру.Колас.// Чыя‑н. асоба ў ролі кандыдата. Шаманскі назваў кандыдатуру Паўла Дэшкі.Дуброўскі.Каржакевічаву кандыдатуру .. выставілі на перавыбарах.Крапіва.
2. Тое, што і кандыдат (у 1 знач.). — Была ў нас затрымка з начальнікам штаба, не было добрай кандыдатуры.Лынькоў.Парторг паведаміў, колькі камуністаў прысутнічае, прапанаваў вылучыць кандыдатуры для рабочага прэзідыума.Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
appear
[əˈpɪr]
v.i.
1) зьяўля́цца, пака́звацца
One by one the stars appear — Адна́ па адно́й пака́зваюцца зо́ркі
2) здава́цца; выгляда́ць
it appears — выгляда́е
3) выступа́ць
to appear in a concert — выступа́ць на канцэ́рце
4) выхо́дзіць з дру́ку, быць вы́дадзеным
His book appeared a year ago — Яго́ная кні́га вы́йшла з дру́ку год таму́
5) выяўля́цца, праяўля́цца
6) зьяўля́цца на што, става́ць пе́рад чым
to appear before the court — зьяві́цца на суд, стаць пе́рад судо́м
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
speak[spi:k]v.(spoke, spoken)
1. гавары́ць, размаўля́ць;
speak for smb. гавары́ць ад чыйго́-н. імя́;
speak English гавары́ць па-англі́йску
2. каза́ць, выка́звацца;
speak the truth гавары́ць пра́ўду;
speak one’s mind выка́звацца адкры́та, шчы́ра
3. све́дчыць;
speaking for myself што да мяне́
4. зга́дваць, упаміна́ць;
nothing to speak of нічо́га асаблі́вага
5.выступа́ць;
speak in publicвыступа́ць публі́чна
♦
actions speak louder than words менш слоў, а больш спраў;
roughly speaking гру́ба ка́жучы;
so to speak так сказа́ць
speak out[ˌspi:kˈaʊt]phr. v. выка́звацца, гавары́ць; гавары́ць шчы́ра, адкры́та
speak up[ˌspi:kˈʌp]phr. v.
1. гавары́ць гу́чна і выра́зна
2. выка́звацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Bühne
f -, -n
1) сцэ́на, падмо́сткі
die ~ betréten* — выступа́ць на сцэ́не
von der ~ ábtreten* — пакі́нуць сцэ́ну (тс. перан.)
2) памо́ст
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áufstehen
*vi
1) (s) устава́ць, падыма́цца
2) (s) паўстава́ць, выступа́ць
3) (h) стая́ць [быць] адчы́неным
die Tür steht auf — дзве́ры адчы́нены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ачуме́ць (БРС, Шат., Бяльк., КСТ), очумане́ць, ачумі́ць, ’ачмуціць’ (Юрч. Фраз. 2), рус.очуметь ’здурнець, згубіць прытомнасць; разгубіцца’. Няясна. Звязваюць з славен.čum, čuma дрымота’, čuméti ’драмаць; сядзець на кукішках’, серб.-харв.čùmijati, čùmijȃm ’звянуць’, чэш.čuměti ’выступаць, выдавацца’ і ’доўга чакаць’, што ўзыходзяць да асновы čum‑, адносна якой выказваецца меркаванне пра яе роднасць з асновай (s)kum‑, гл. Куркіна, Этимология 1971, 62; пра сербскахарвацкае слова гл. Скок, 1, 341 (да čuma ’чума’); чэш.čuměti ’глядзець з цікавасцю, глядзець дурнем; нерухома, чакаючы нечага, сядзець’. Махэк₂ (108) адносіць да гукапераймальных утварэнняў. Параўн. таксама балг.чуме́я, чаме́я вянуць, сохнуць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кашма́р ’цяжкі, жудасны сон; прывід, здань’; ’што-н. жахлівае, цяжкае, агіднае’ (ТСБМ). Рус.кошмар, укр.кошмар. Запазычаная лексема (але няма ў Шанскага). Фасмер (2, 361) указвае на пэўную храналогію гэтага слова, адзначаючы, што яно сустракаецца ў Гогаля і іншых. Першакрыніцай з’яўляецца франц.cauchemar ’тс’, ад лац.calcāre ’сціскаць, выступаць вонкі’ і ст.-в.-ням.mara ’дыхавіца, кашмар’ (спасылка на Мацэнаўэра, LF, 8, 47). Больш складаную гісторыю і рэканструкцыю прапануе Слаўскі, 2, 543, які зыходзіць са ст.-франц. элементаў: франц.cauchemar складанае слова: са ст.-франц.caucher ’сціскаць’ (< лац.calcāre) і ст.-франц.mare ’кашмар’. Параўн. яшчэ Клюге, 454 (пад Mahr).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мая́чыць1, ’выступаць на фоне чаго-небудзь, узвышацца над наваколлем’ (ТСБМ). Відавочна, з рус.мая́чить ’тс’, якое да маяк (гл.).
Мая́чыць2 ’рабіць паволі, з гультайствам, абы-як’ (Нас.), рус.валаг., разан.мая́чить ’рабіць праз сілу, ледзь-ледзь’, усх. ’марудзіць’, ма́ять ’мучыць’, балг.ма́я ’забаўляць, затрымліваць’, мая се ’бадзяцца без мэты’, ’здзіўляцца’. Роднасныя з лац.mōlēs ’цяжкасць, вага’, ст.-грэч.μώλυς, ст.-в.-ням.muoen ’працаваць, старацца’, muodi, гоц.afmauiþs ’стомлены’, muohî ’праца’, с.-в.-ням.müen, muowen ’працаваць’, і.-е.*mō‑ (Шмідт, KZ, 26, 5; Бернекер, 2, 7; Фасмер, 2, 587; БЕР, 3, 701–702).