gratka

ж. неспадзяваны сюрпрыз, неспадзяваная ўдача; шчаслівы выпадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabawny

забаўны, смешны, пацешны;

zabawny wypadek — забаўны выпадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fortunny

удачлівы, шчаслівы, удачны;

fortunny przypadek — шчаслівы выпадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ака́зія

(лац. occasio = выпадак, падстава)

1) зручны выпадак для якой-н. справы;

2) непрадбачанае здарэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

accident

[ˈæksɪdənt]

n.

1) нешчасьлі́вы выпа́дак, здарэ́ньне n.

an automobile accident — аўтамабі́льная ава́рыя

2) нечака́ны выпа́дак

Their meeting was an accident — Іхная сустрэ́ча была́ выпа́дкам

•

- by accident

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

turn-up [ˈtɜ:nʌp] n. BrE

1. што-н. загну́тае (манжэты)

2. шчаслі́вы вы́падак, уда́ча

3. infml нечака́ны паваро́т (справы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тра́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак.

1. Выпадкова сустрэцца, надарыцца.

У лесе трапілася лісіца.

2. Дастацца.

Мне трапілася цікавая кніга.

3. безас., з інф. Выпасці на чыю-н. долю, прыйсціся.

Трапілася бачыць жывога Янку Купалу.

◊

Трапілася чарвяку на вяку (разм., жарт.) — пра вельмі рэдкую ўдачу, шчаслівы выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невераго́дны

1. (неправдоподобный, невозможный) невероя́тный;

н. вы́падак — невероя́тный слу́чай;

2. (вызывающий сомнения) недостове́рный;

~ныя паведамле́нні — недостове́рные сообще́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

traf, ~u

м. выпадак;

traf chciał, że ... — здарылася так, што...;

ślepy traf — сляпы выпадак;

dziwnym ~em — дзіўным чынам;

co za traf! — што за выпадак!;

szczęśliwym ~em — дзякуючы шчасліваму выпадку (шчаслівым абставінам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папятля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Разм. Пятляць некаторы час. На ўсякі выпадак [Ядзя] папятляла па руінах, заходзіла ў загрувашчаныя бітай цэглай двары, стаяла, азіралася і зноў пятляла. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)