атэставаць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

1. Даць (даваць) водгук, характарыстыку. — Разумны! — з павагай атэстуе .. [Насця] парторга. Васілевіч.

2. Прысвоіць (прысвойваць) званне каму‑н. Кансерваторыю закончыў Агафон Па класу, як гаворыцца, вакала. — Выдатны барытон! — Камісія яго атэставала. Валасевіч.

•••

Атэставаць сябе — паказаць (паказваць) сябе з якога‑н. боку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

класік, ‑а, м.

1. Выдатны, агульнапрызнаны пісьменнік, дзеяч навукі або мастацтва. Класікі марксізма-ленінізма. Янка Купала, і Якуб Колас — класікі беларускай літаратуры.

2. Прадстаўнік класіцызму (у 1 знач.) у літаратуры і мастацтве.

3. Спецыяліст у галіне класічнай філалогіі. Філолаг-класік. // У дарэвалюцыйнай Расіі — той, хто закончыў класічную гімназію.

[Лац. classicus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стваральнік, ‑а, м.

Той, хто стварае што‑н.; тварэц. Працоўныя масы — стваральнікі ўсіх матэрыяльных і духоўных каштоўнасцей, галоўны герой гісторыі — павінны былі стаць і галоўным героем літаратуры. Івашын. [Я. Колас] з’яўляецца разам з Янкам Купалам стваральнікам беларускай літаратурнай мовы. «Полымя». // Арганізатар. [Шырма] .. выдатны дзеяч нашай культуры, стваральнік славутага беларускага хору. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marvelous

[ˈmɑ:rvləs]

adj.

1) цудо́ўны, надзвыча́йны

2) непраўдападо́бны, невераго́дны

3) informal ве́льмі до́бры, раско́шны, выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tip-top

разм.

1. прысл. дасканала, выдатна, цудоўна;

2. прым. дасканалы, выдатны, цудоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

майстар назоўнік | мужчынскі род

  1. Спецыяліст у якім-н. рамястве, у якой-н. галіне вытворчасці.

    • М. па абутку.
    • Выдатны м.

  2. Кіраўнік асобнага ўчастка вытворчасці, цэха.

    • Зменны м.

  3. Чалавек, які дасягнуў высокага майстэрства ў сваёй справе.

    • М. жывапісу.
    • М. спорту (званне).

  4. на што і з інфінітывам: Аб лоўкім, здатным да чаго-н. чалавеку (размоўнае).

    • М. на розныя штукі.

|| жаночы род: майстрыха.

|| прыметнік: майстроўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адбо́рны

1. (выдатны) (áus)erlésen, áusgesucht; érstklassig; gewählt; Elíte-; Áuslese-;

адбо́рнае во́йска Elítetruppen pl;

2. разм áusgesucht;

адбо́рная ла́янка разм die schlímmsten Schímpfworte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

садоўніцтва, ‑а, н.

1. Занятак садоўніка; майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як галіна сельскай гаспадаркі. Даручылі мне людзі нашы крыху падвучыцца і ўзяць у калгасе садоўніцтва ў свае рукі. Скрыпка. // Раздзел сельскагаспадарчай навукі аб развядзенні і вырошчванні садоў. Ад уваходу пачынаецца жывапісная алея — выдатны ўзор дасягненняў нашага дэкаратыўнага садоўніцтва. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

golden [ˈgəʊldən] adj. залаты́; залаці́сты (таксама перан.);

the golden age (of) залаты́ век;

a golden chance выда́тны шанс;

a golden opportunity выда́тная магчы́масць;

golden wedding залато́е вясе́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

notable [ˈnəʊtəbl] adj. (for) ва́рты ўва́гі, зна́чны, ва́жны; выда́тны;

notable events ва́жныя падзе́і;

notable artists знакамі́тыя мастакі́;

a man notable for his wit чалаве́к, вядо́мы сваёй дасці́пнасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)