Plas

m -, -se гало́ўны буды́нак сярэдневяко́вага за́мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клуб¹, -а, мн. клу́бы, -аў, м.

1. Установа, грамадская арганізацыя культурна-асветнага, палітычнага, спартыўнага і іншага характару.

Сельскі к.

Шахматны к.

2. Будынак, памяшканне для такой арганізацыі.

Сёння ў клубе цікавы канцэрт.

|| прым. клу́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меркава́цца, мярку́юся, мярку́ешся, мярку́ецца; мярку́йся; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Намячацца.

Гэты будынак мяркуецца пад знос.

2. Жыць у згодзе, мірыцца.

Трэба м., жывучы ў адной хаце.

3. Раіцца.

М. з маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

high-rise

[ˈhaɪraɪz]

1.

adj.

шматпавярхо́вы

2.

n.

шматпавярхо́вы буды́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Капіто́лій,

будынак у сталіцы ЗША.

т. 8, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

буйнабло́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем буйных блокаў. Буйнаблочнае будаўніцтва. // Які складаецца з буйных блокаў. Буйнаблочны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карка́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каркаса (у 1 знач.); з каркасам. Каркасная канструкцыя. Каркасны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клуба ​1, належыць яму. Клубная работа. Клубная зала. Клубны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валаска́я, волоська́ябудынак валаснога праўлення’ (КЭС). Да воласць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

манумента́льны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да стварэння манументаў, помнікаў, да афармлення архітэктурных збудаванняў.

2. Велічны, грандыёзны, які ўражвае сваёй велічынёй, магутнасцю.

М. будынак.

3. Грунтоўны, глыбокі па змесце.

М. твор.

Манументальнае даследаванне.

|| наз. манумента́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)