абува́ць несов. обува́ть; (при назывании обуви) надева́ть;

а. дзіця́ — обува́ть ребёнка;

а. бо́ты — надева́ть сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

узаткну́ць сов., разг.

1. (на остриё) насади́ть;

2. (обуть наскоро) наде́ть;

у. бо́ты — наде́ть сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

напя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; напя́ў, -пя́ла; -пні́; -пя́ты; зак., што.

1. Нацягнуўшы, зрабіць тугім або туга замацаваць.

Н. лейцы.

Н. струны на скрыпцы.

2. Надзець што-н., нацягнуць (разм.).

Н. боты.

|| незак. напіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. напіна́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пераабу́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е; -у́ты; зак.

1. каго-што. Абуць у іншы абутак.

П. дзяцей у сухое.

П. ногі.

2. што. Змяніць абутак, абуць іначай.

П. боты.

|| незак. пераабува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. пераабу́цца, -у́юся, -у́ешся, -у́ецца; незак. пераабува́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. пераабува́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Доўга пранасіць адзенне, абутак. Пяць гадоў адцягаў боты.

2. Адцягнуць у некалькі заходаў. Адцягаць галлё ўбок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Тое, чым акаваны які‑н. прадмет. Жалезная акоўка прыклада звонка ляснула, і адразу на боты пырснула кроў. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катава́льня, ‑і, ж.

Тое, што і засценак ​1. Для цябе [Міхал] былі падрыхтаваны пасткі, катавальні. На цябе былі нацэлены боты, зброя патрулёў і вартавых. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Данасіць, знасіць усё, многае. Паданошваць боты.

2. Разм. Кончыць насіць (у 1 знач.) што‑н. Паданошваць дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабу́ць, ‑абую, ‑абуеш, ‑абуе; зак., што.

Змяніць абутак, абуць іначай. Пераабуць боты. Пераабуць правую нагу. // каго. Абуць у іншы абутак. Пераабуць дзяцей у сухое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́ш, галёш

(фр. galoche)

гумавы абутак, які надзяваецца на боты, чаравікі, валёнкі для засцярогі іх ад гразі, вады;

перан. сесці ў г. — пацярпець няўдачу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)