кня́жацкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да князя, належыць яму. Княжацкі палац. Княжацкі тытул. // Такі, як у князя; багаты, раскошны. Княжацкія ўборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метафары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метафары. Метафарычны выраз. // Багаты метафарамі. Мова Бядулі была метафарычнай, часамі з тэндэнцыяй да наяўнасці. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́б, ‑а, м.

1. Тытул правіцеляў індыйскіх правінцый. // Асоба, якая мае такі тытул.

2. перан. Вельмі багаты чалавек, які жыве ў раскошы.

[Англ. nabob, фр. nabab, ад араб. мн. л. núvvāb — князькі ў мусульманскай Індыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрыцыя́т, ‑у, М ‑цыяце, м.

Гіст. Вышэйшы і самы багаты слой грамадства ў сярэдневяковых гарадах Заходняй Еўропы, у руках якога канцэнтравалася ўлада.

[Лац. patriciatus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stéinreich

I

a камяні́сты

II

a ве́льмі бага́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

yuppie [ˈjʌpi] n. infml я́пі (багаты малады чалавек, які працуе па прафесіі і вядзе свецкі лад жыцця)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rich

[rɪtʃ]

adj.

1) бага́ты, замо́жны

2) я́касны

rich soil — урадлі́вая гле́ба

3) бага́ты, кашто́ўны

a rich harvest — бага́ты ўраджа́й

rich dress — дарага́я суке́нка

4) здо́бны (пра пе́чыва)

5) густы́, насы́чаны (ко́лер); глыбо́кі (го́лас)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

баль

(фр. bal)

1) вечар з танцамі і вясёлымі забавамі;

2) багаты званы абед; застольнае ўрачыстае гулянне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вібра́цыя, ‑і, ж.

1. Рытмічнае хістанне пругкага цела; дрыжанне. Вібрацыя машын.

2. Ваганне вышыні тону якога‑н. гуку (голасу, струны). Голас багаты вібрацыямі.

[Лац. vibratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медано́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Багаты нектарам. На лугах — безліч усякіх меданосных раслін і кветак. Кулакоўскі.

2. Які ператварае нектар у мёд. Меданосныя пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)