патрыцыя́т, ‑у, М ‑цыяце, м.
Гіст. Вышэйшы і самы багаты слой грамадства ў сярэдневяковых гарадах Заходняй Еўропы, у руках якога канцэнтравалася ўлада.
[Лац. patriciatus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)