букле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Друкаванае выданне падарункавага, даведачнага або рэкламнага характару на адным лісце, якое разгортваецца як шырма.

Б. «Літаратурны музей Янкі Купалы».

|| прым. букле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вольт¹, -а, М -льце, м. (спец.).

1. У манежнай яздзе: круты кругавы паварот направа або налева, які выконваецца адным коннікам ці групай іх адначасова.

2. У фехтаванні: ухіленне ад удару праціўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́р, -у, м.

Затрымка ў руху ад скучанасці людзей, транспарту або іншых прадметаў, што перамяшчаюцца ў адным напрамку.

На скрыжаванні дарог утварыўся з.

З. лёду на рацэ.

|| прым. зато́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туні́ка, -і, ДМ -ніцы, мн. -і, -нік, ж.

1. Старажытнарымскае адзенне накшталт кашулі, якое насілі пад тогай.

2. Жаночая кашуля прамога пакрою без каўняра з адным або двума бакавымі разрэзамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pociągnięcie

н.

1. маст. штрых;

2. перан. мерапрыемства;

jednym ~m — адным махам;

jednym ~m pióra — адным росчыркам пяра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

casually [ˈkæʒuəli] adv.

1. выпадко́ва; мімахо́дам; за адны́м ра́зам

2. ненаўмы́сна

3. нядба́йна, няўва́жна, няўва́жліва; павярхо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аднаго́рбы, ‑ая, ‑ае.

З адным гарбом. Аднагорбы вярблюд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднамато́рны, ‑ая, ‑ае.

З адным маторам. Аднаматорны самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаро́гі, ‑ая, ‑ае.

З адным рогам. Аднарогі насарог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаство́льны, ‑ая, ‑ае.

З адным ствалом. Аднаствольны мінамёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)