кабы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. кабыла.

2. Драўляная падстаўка пад струны ў музычных інструментах (скрыпцы, балалайцы).

3. Адна з дзвюх пласцінак з калёсікамі ў кроснах, да якіх падвешваюцца ніты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

па́сма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Некалькі нітак або валокнаў, складзеных удоўж.

П. лёну, канапель.

2. Адна з частак, на якія дзеліцца маток пражы (спец.).

3. Пучок валасоў, прылеглых адзін да аднаго або зліплых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эалі́йцы, ‑аў.

Адна з асноўных груп старажытнагрэчаскіх плямён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Arabian [əˈreɪbiən] adj. араві́йскі;

the Arabian desert Араві́йская пусты́ня/пустэ́льня;

the Arabian Nights «Ты́сяча і адна́ ноч» (казкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Promílle

n - i -s, - адна́ ты́сячная ча́стка; фіз. прамі́ле, прамі́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Варатня́ ’адна палавіна дзвярэй ці варот’ (Шат.). Да вароты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глаго́ліца, ‑ы, ж.

Адна з дзвюх азбук стараславянскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блізні́ца, ‑ы, ж.

Разм. Адна з блізнят жаночага полу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакало́нна, прысл.

Калонамі, адна калона за другой. Ісці пакалонна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селі́н, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства злакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)