Бры́дкі. Рус. (зах.) бридко́й ’рэзкі вецер’, укр.бридки́й ’дрэнны, агідны, брыдкі’, польск.brzydki, чэш.břidký (ст.) ’рэзкі; агідны’, ст.-слав.бридъкъ, серб.-харв.бри̏дак ’востры, рэзкі’ і г. д. Прасл.*bridbkъ < *bridъ (а гэта ўтварэнне суфіксам ‑d‑ ад *bri‑ ’брыць, рэзаць’, гл. брыць; і.-е.*bher‑ ’рэзаць вострым’); Бернекер, 86; Мейе, Études, 325; Слаўскі, 1, 47; Брукнер, 46; БЕР, 1, 78. Іншая версія (услед за Нідэрманам, IF, 37, 145 і наст.; Гуерам, LF, 44; 226) у Махэка₂, 73: роднаснасць з ням.bitter ’горкі’ (*bhid‑ró‑s); у славян розныя метатэзы (непераканаўча).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
horrible
[ˈhɔrəbəl]
adj.
1) страшэ́нны, жахлі́вы, жу́дасны
2) informal ве́льмі непрые́мны, агі́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
toad
[toʊd]
n.
1) рапу́ха f.; жа́ба f.
2) Figur.агі́дны чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
schmíerig
a
1) бру́дны, неаха́йны
2) перан. брды́кі, агі́дны, гню́сны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gréulich
a жахлі́вы, жу́дасны; агі́дны
mir ist ~ zumúte [zu Múte] — мне бла́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ábscheulich
1.
aагі́дны, брды́кі
2.
adv агі́дна, гню́сна, брды́ка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lousy
[ˈlaʊzi]
adj.
1) вашы́вы
2) Sl. благі́, дрэ́нны, нядо́бры; по́длы, ні́зкі, агі́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)