gréulich
a жахлі́вы, жу́дасны; агі́дны
mir ist ~ zumúte [zu Múte] — мне бла́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
abhorrent
[æbˈhɔrənt]
adj.
агі́дны, абры́длы, гі́дкі; жахлі́вы
abhorrent conduct — агі́дныя паво́дзіны
•
- abhorrent to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dreadful
[ˈdredfəl]
adj.
1) жахлі́вы, стра́шны, страшэ́нны
2) informal ве́льмі благі́, непрые́мны; агі́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lousy
[ˈlaʊzi]
adj.
1) вашы́вы
2) Sl. благі́, дрэ́нны, нядо́бры; по́длы, ні́зкі, агі́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
odious
[ˈoʊdiəs]
adj.
ненаві́дны, ненаві́сны; агі́дны; паску́дны
odious behavior — агі́дныя паво́дзіны, агі́дныя мане́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
villainous [ˈvɪlənəs] adj.
1. lit. злачы́нны; злы, ліхі́, по́длы;
give a villainous leer гля́нуць ско́са
2. infml агі́дны, жу́дасны, га́дкі, паску́дны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
scum [skʌm] n.
1. пе́на, на́кіп, шумаві́нне
2. infml агі́дны чалаве́к, мярзо́тнік;
the scum of the earth падо́нкі (грамадства), уся́кі зброд
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ненаві́дны ’ненавісны’ (Янк. 1, ТС), ’змрочны, пануры’ (ТС), ’агідны, брыдкі’ (бяроз., Шатал.), укр. ненави́дний ’ненавісны’, рус. ненавидный ’нядобразычлівы, злы’, польск. nienawidny ’ненавісны’, чэш. nenáviděny ’тс’, славен. nenáviden, серб.-харв. нена́видан ’зайздросны; пра таго, хто ненавідзіць’, ст.-слав. ненавидѣньнъ ’ненавісны’. Ад ненаві́дзець (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кашма́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які суправаджаецца кашмарам, напоўнены кашмарамі. У кашмарных снах, у пакутлівых уяўленнях .. [Саша] часам бачыла Пецю раненым, сцякаючым крывёю на абмерзлых скалах, у снягах далёкай поўначы. Шамякін. Яны праімчаліся на матацыклах, як віхор, бязладна страляючы направа і налева, і зніклі, як кашмарны прывід. Якімовіч.
2. перан. Разм. Жахлівы, агідны. Кашмарнае мінулае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Наплюжыць ’наплюхаць, напаскудзіць’ (ТС). Магчыма, звязана з плюгавы ’брудны, агідны’ (гл.), чэш. plihati ’валачыць, пэцкаць у гразі’, славац. pľuhať ’тс’ (гл. Махэк₂, 462) або ўтворана ад плюгаць, варыянт да плюхаць ’ліць’ з азванчэннем зычнага ў інтэрвакальным становішчы. Параўн. таксама пяе- важыць ’моцна ліць’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)