Verbum

варыя́нтнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Наяўнасць варыянтаў у чым‑н. Варыянтнасць націску. Варыянтнасць канчаткаў.

асцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пабіць, абхвастаць (чым‑н. гнуткім, тонкім).

бада́ць, ‑ае; незак., каго-што і чым.

Біць ілбом, калоць рагамі (пра жывёл).

вільго́тнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць вільгаці ў чым‑н., ступень насычанасці вільгаццю. Вільготнасць глебы.

ана́лаг, ‑а, м.

Тое, што з’яўляецца адпаведнасцю з чым‑н., падабенствам чаго‑н.

[Ад грэч. analogos — адпаведны.]

анішто́, анічога, М ані аб чым; займ.

Разм. Зусім нішто, ні адзін прадмет.

апазіцы́йнасць, ‑і, ж.

Адмоўныя адносіны да каго‑, чаго‑н., нязгода з чым‑н.

абквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмазаць што‑н. чым‑н., забрудзіць.

абмуро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Тое, чым што‑н. абмуравана. Цагляная абмуроўка.

абрашэ́ціць, ‑шэчу, ‑шэціш, ‑шэціць; зак., што.

Зрабіць рашотку на чым‑н. Абрашэціць акно.