службіст назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які старанна, але з крайнім фармалізмам, адносіцца да сваіх службовых абавязкаў.

|| жаночы род: службістка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ссівелы прыметнік

Які ссівеў (пра валасы).

  • Ссівелыя скроні.
  • С. чалавек. (з сівымі валасамі).
  • Прыйшлі на свята маладыя і ссівелыя (назоўнік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сыч назоўнік | мужчынскі род

  1. Начная птушка атрада соў.

  2. пераноснае значэнне: Маўклівы, пануры чалавек.

    • Сядзіць с. сычом.

|| прыметнік: сычыны.

  • Сычынае гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

напаўмёртвы прыметнік

  1. Амаль мёртвы, блізкі да смерці.

    • На канапе ляжаў н. чалавек.
    • Напаўмёртвае дрэва.

  2. пераноснае значэнне: Бязлюдны, пусты.

    • Напаўмёртвая пустыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

неблагі прыметнік

  1. Нядрэнны, даволі значны.

    • Н. ўраджай.
    • Н. чалавек.

  2. Дастатковы для якой-н. мэты.

    • У яго н. вопыт практычнай работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нумізмат назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па нумізматыцы (у 1 знач.); чалавек, які займаецца нумізматыкай (у 2 знач.).

|| жаночы род: нумізматка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нягодны (нягожы) прыметнік

  1. Якога нельга выкарыстаць; непрыгодны, дрэнны.

    • Нягодная сякера.

  2. Нізкі ў маральных адносінах; паганы, нядобры.

    • Н. чалавек.

|| назоўнік: нягоднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пабрацім назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які ўступіў у пабрацімства з кім-н.

  • Гарады-пабрацімы (пераноснае значэнне: пародненыя гарады).

|| прыметнік: пабрацімскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паводзіны назоўнік

Спосаб жыцця і дзеянняў.

  • Культурныя п.
  • П. вучняў.
  • Чалавек прыкладных паводзін.
  • Вывучаць п. жывёл.

|| прыметнік: паводзінскі.

  • П. этыкет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пакарыцель назоўнік | мужчынскі род

Той, хто пакарыў або пакарае каго-, што-н.

  • Пакарыцелі цаліны.
  • Чалавек — п. космасу.

|| жаночы род: пакарыцелька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)