насме́шнік, ‑а,
Чалавек, які любіць насміхацца з каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насме́шнік, ‑а,
Чалавек, які любіць насміхацца з каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)