я́каснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць якаснага. Якаснасць прадукцыі. Якаснасць сяўбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канкрэ́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць канкрэтнага. Канкрэтнасць дзіцячага мышлення. Канкрэтнасць выказвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ўкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць коўкага; здольнасць сплюшчвацца, кавацца. Коўкасць металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безадка́знасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безадказнага; адсутнасць адказнасці. Безадказнасць — вораг поспеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безыдэ́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безыдэйнага; адсутнасць ідэйнасці. Барацьба з безыдэйнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беражлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць беражлівага. Барацьба за эканомію і беражлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессаро́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бессаромнага; адсутнасць сораму; нахабства. Бессаромнасць ўчынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць бурлівага. Я люблю бурлівасць мора. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязглу́здасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязглуздага; недарэчнасць. Бязглуздасць становішча. Бязглуздасць памеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́казнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бяздоказнага; адсутнасць доказаў; недаказанасць. Бяздоказнасць абвінавачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)