сарва́цца

1. (упасці, зваліцца) sich lósreißen* аддз., ábstürzen vi (s), hinábstürzen vi (s);

2. перан. разм. (не ўдацца, не адбыцца) missglücken vi (s), dúrchfallen vi (s);

усё сарва́лася! álles ist missglückt!, álles ist schief gegángen!;

сарва́цца з ме́сца разм. lósstürzen аддз. vi (s);

3. (пра слова і г. д.) entschlüpfen vi (s);

у мяне́ сарва́лася з языка́ [з ву́снаў] гэ́тае сло́ва díeses Wort ist mir heráusgerutscht [entschlüpf];

◊

ён як з ланцуга́ сарва́ўся разм. er ist áußer Rand und Band geráten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

но́вый но́вы;

но́вая те́хника но́вая тэ́хніка;

но́вый урожа́й но́вы ўраджа́й;

но́вые места́ но́выя мясці́ны;

Но́вый год Но́вы год;

Но́вый Свет Но́вы Свет;

◊

но́вое сло́во но́вае сло́ва;

но́вая страни́ца исто́рии но́вая старо́нка гісто́рыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyraz, ~u

м.

1. слова;

wyraz wdzięczności — словы падзякі;

~y bliskoznaczne — блізказначныя словы; сінонімы;

2. выраз;

wyraz twarzy — выраз твару;

3. выражэнне; выяўленне;

dać wyraz oburzeniu — даць волю абурэнню; выказаць абурэнне;

4. мат. член;

nad wyraz — невыказна; невымоўна;

ostatni wyraz — апошняе слова; найноўшае дасягненне;

łączę ~y szacunku ... — з павагай ... (ветлівая формула заканчэння ліста)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адцура́цца

1. (адрачыся ад чаго-н.) verzíchten (auf A); ábdanken vi (ад прастолу); widerrúfen* vt, zurücknehmen* vt (ад слова і г. д.)

2. (ад веры, перастаць прызнаваць) sich lóssagen (von D); ábschwören vt (D) (ад рэлігіі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэві́з

(фр. devise)

1) кароткая фраза, у якой выражаецца кіроўная ідэя паводзін або дзейнасці (напр. наш д. — клопат аб чалавеку);

2) слова або выраз, якія аўтар ставіць на творы замест свайго імя на закрытым конкурсе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Un=

прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:

1) адмаўленне: Únruhe неспако́й

2) адмоўную ацэнку: Únmensch m вы́людак

3) узмацненне значэння слова: Únsumme f вялі́кая су́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entgléiten

* vi (s) (D) выслі́згваць (з чаго-н.)

das Wort ist dem Múnde entglítten — сло́ва сарва́лася з языка́

den Händen ~ — вы́слізнуць з рук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

objective

[əbˈdʒektɪv]

1.

n.

1) мэ́та f., імкне́ньне n.

2) Gram. уско́сны склон або́ сло́ва ва ўско́сным скло́не

2.

adj.

1) мэ́тавы

an objective point — канчатко́вая мэ́та

2) аб’екты́ўны

3) бесстаро́нні

4) уско́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

’s

скаро́чаная фо́рма ад us, is або́ has, дадава́ная да папярэ́дняга сло́ва

Let’s (= let us) go — Хадзе́м

He’s (= he is) here — Ён тут

He’s (= he has) just gone — Ён то́лькі што пайшо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

со́бственный ула́сны; свой;

со́бственная кварти́ра ула́сная (свая́) кватэ́ра;

я ви́дел э́то со́бственными глаза́ми я ба́чыў гэ́та на свае́ во́чы;

в со́бственном смы́сле сло́ва ва ўла́сным (літара́льным) сэ́нсе сло́ва;

и́мя со́бственное грам. імя́ ўла́снае;

в со́бственные ру́ки ва ўла́сныя ру́кі;

◊

со́бственной персо́ной ула́снай (сваёй) асо́бай;

называ́ть ве́щи со́бственными имена́ми называ́ць рэ́чы ўла́снымі (сваі́мі) імёнамі;

вари́ться в со́бственном соку́ вары́цца ў сваі́м саку́;

стоя́ть на со́бственных нога́х стая́ць на сваі́х нага́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)