пеніцылі́н, -у, м.

Лекавы прэпарат, антыбіётык, прыгатаваны з некаторых відаў грыбковай цвілі або сінтэтычна.

Ін’екцыі пеніцыліну.

|| прым. пеніцылі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пе́нны, -ая, -ае.

1. гл. пена.

2. Пакрыты пенай, пеністы або напоўнены вадкасцю з вялікай пенай.

Пенная вада.

П. вогнетушыцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Невялікая або часовая печ, якая служыць для абагравання памяшкання.

Чыгунная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пінцэ́т, -а, Мэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Медыцынскі або тэхнічны інструмент у выглядзе спружынных шчыпчыкаў.

|| прым. пінцэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плёс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шырокі ціхі ўчастак ракі паміж перакатамі або астравамі.

Рачны п.

|| прым. плёсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́скудзь, -і, ж. (разм., пагард.).

Пра каго-н. агіднага, паскуднага або пра што-н. агіднае, паскуднае.

Не чалавек, а п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прадчува́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Чаканне чаго-н., што павінна адбыцца, або чаго-н. невядомага.

Некаторыя людзі вераць прадчуванням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прата́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Растаць або стаць талым.

Снег пратаў да зямлі.

|| незак. пратава́ць, -тае́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прычарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго (што).

Прывабіць сваёй прыгажосцю або іншымі якасцямі.

|| незак. прычаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пуцеправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Мост, які праходзіць над дарогай або скрыжаваннем дарог.

|| прым. пуцеправо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)