эканамі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эканамічнага. Эканамічнасць рухавіка. Эканамічнасць перавозак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзаты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць экзатычнага. Экзатычнасць прыроды. Экзатычнасць касцюма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпізады́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан эпізадычнага. Эпізадычнасць праверак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфі́рнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць эфірнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́каснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць якаснага. Якаснасць прадукцыі. Якаснасць сяўбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вале́нтнасць

(ад лац. valentia = сіла)

уласцівасць атама аднаго элемента далучаць да сябе пэўную колькасць атамаў другога элемента;

2) лінгв. здольнасць слоў спалучацца з пэўнымі іншымі словамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зла́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зладжанага. Зладжанасць рухаў. Зладжанасць у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зразуме́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць зразумелага (у 1 знач.). Зразумеласць тлумачэнняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́странасць, ‑і, ж.

Уласцівасць завостранага. Завостранасць шпіля. Сацыяльная завостранасць сюжэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герметы́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць герметычнага; непранікальнасць. Герметычнасць кабіны касмічнага карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)