асмугласць, ‑і, ж.

Уласцівасць асмуглага. Асмугласць ляжала на.. [Волеччыных] шчоках. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсурднасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абсурднага; недарэчнасць, бяссэнсавасць, бязглуздасць. Абсурднасць довадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагульненасць, ‑і, ж.

Якасць, уласцівасць абагульненага. Абагульненасць вобразаў. Абагульненасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завостранасць, ‑і, ж.

Уласцівасць завостранага. Завостранасць шпіля. Сацыяльная завостранасць сюжэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даходлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць даходлівага, даступнасць для разумення. Даходлівасць тлумачэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

другаснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць другаснага. Першаснасць матэрыі і другаснасць свядомасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкаратыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дэкаратыўнага (у 2 знач.). Дэкаратыўнасць карціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безыдэйнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безыдэйнага; адсутнасць ідэйнасці. Барацьба з безыдэйнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беражлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць беражлівага. Барацьба за эканомію і беражлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессаромнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бессаромнага; адсутнасць сораму; нахабства. Бессаромнасць ўчынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)