чарано́к, ‑нка, м.
1. Частка сцябла, кораня або ліста, якая аддзяляецца ад расліны для вегетатыўнага размнажэння і ў спрыяльных умовах развіваецца ў самастойную расліну. Аднекуль.. [Якіму Гарбузу] нехта прыслаў чаранкі вінаграду, і цяпер у садзе ў зацішным куточку ён рос і нават даспяваў. Сабаленка.
2. Вузкая частка ліста, што злучае яго са сцяблом.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БРАХІ...
(ад грэч. брахі... кароткі),
першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «кароткі», напр., брахікалан, брахікефалія.
т. 3, с. 252
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бі...,
Першая састаўная частка складаных слоў-тэрмінаў, якая паказвае наяўнасць двух прадметаў, прыкмет, абазначаных другой часткай тэрміна, напрыклад: біметалы, біпалярны.
[Ад лац. bis — двойчы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бру́шка, ‑а, н.
1. Памянш. да бруха. // Разм. жарт. Тоўсты жывот (у чалавека).
2. Задняя частка цела членістаногіх. Брушка чмяля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
...варэнне, ‑я, н.
Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае прыгатаванне тых ці іншых прадуктаў шляхам варкі, напрыклад: мылаварэнне, піваварэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ваўначо́ска, ‑і, ДМ ‑чосцы; Р мн. ‑чосак; ж.
1. Воўначасальная машына.
2. Прадпрыемства або частка яго, дзе чэшуць воўну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адна...,
Першая частка складаных прыметнікаў і назоўнікаў, якая адпавядае слову «адзін» (у 2, 8 знач.), напрыклад: аднаарачны, аднаасабовы, аднакласнік, аднатыпны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асіміля́тар, ‑а, м.
1. Той, хто праводзіць асіміляцыю, прыхільнік асімілятарства.
2. Спец. Арганізм або частка арганізма, якая асімілюе пажыўныя рэчывы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геліё... (а таксама гелія...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да Сонца, сонечнага выпрамянення, напрыклад: геліёметр, геліетэрапія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дызель-...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: дызельны, з дызелем, напрыклад: дызель-матор, дызель-поезд, дызельэлектраход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)