gasping
[ˈgæspɪŋ]
1.
n.
хапа́ньне паве́тра, ве́льмі цяжко́е або́ су́таргавае ды́ханьне
2.
adj.
су́таргавы, канвульсі́ўны, спазматы́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gingerly
[ˈdʒɪndʒərli]
adv.
1) ве́льмі асьцяро́жна, асьцерага́ючыся
2) Obsol. даліка́тна, мане́рна
to dance gingerly — танцава́ць мане́рна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
heavenly
[ˈhevənli]
adj.
1) нябёсны, нябе́сны
heavenly bodies — нябе́сныя це́лы
2) цудо́ўны, ве́льмі шчасьлі́вы або́ прыго́жы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
microscopic
[,maɪkrəˈskɑ:pɪk]
adj.
1) мікраскапі́чны
2) ве́льмі мале́нькі, мале́нечкі
3) мікраско́пны, пры дапамо́зе мікраско́па (напр. дасьле́даваньне)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
oyster
[ˈɔɪstər]
n.
1) ву́стрыца f.
2) informal ве́льмі замкну́ты, маўклі́вы чалаве́к
oyster farm — ву́стрычны пруд
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
putrid
[ˈpju:trɪd]
adj.
1) гнілы́; сапсава́ны, сапсу́ты, засьме́рдлы (пра мя́са)
2) разбэ́шчаны, мара́льна гнілы́; ве́льмі дрэ́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ultra-
pref.
у́льтра-, ве́льмі, зана́дта; празьме́рна або́ незвыча́йна; па-за ме́жамі
ultra-ambitious — празьме́рна амбі́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыгру́ніць ’прымусіць, змусіць; падагнаць; прымусіць хутчэй рабіць што-небудзь’ (Шат.). Да гру́ніць з той самай семантыкай. Сюды ж прысл. грунь, угру́нь ’бягом, вельмі хутка (бегчы)’ (Гарэц.), грунём ’вельмі хутка; бягом; бегчы з усёй моцы’ (барыс., бых., клім., бялын., Бяльк., Нар. сл., Нар. словатв.), якія працягваюць зыходнае для вытворных прасл. *grǫdnь ’асаблівы конскі алюр; рысь’ (ЭССЯ, 7, 148). Семантычнае развіццё можа выглядаць наступным чынам: ’конскі алюр’ → ’вельмі хуткі, імклівы рух’ → ’прымушэнне рабіць хутчэй’ і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разама́ра ’неахайны чалавек; пудзіла’ (Нас., Гарэц. 1). Паводле Насовіча (там жа), ад размара́ць (гл. мара́ць ’пэцкаць’), што выклікае словаўтваральныя цяжкасці; хутчэй, да ма́ра ’прывід, страшыдла, пачвара’ (гл. мара́ 1) з узмацняльнай прыстаўкай раз(а)‑ (гл. раз-), параўн. разне́слух ’вялікі неслух’ (Нас.), раздо́бры ’вельмі добры’, раздаўны́м даўно́ ’вельмі даўно’. Не вельмі ясныя адносіны да чэш., славац. rozmar ’капрыз, настрой’, што параўноўваецца з польск. rozmarzony ’адданы марам, летуценнік’ (Махэк₂, 520), тады да mara ’летуценне’ (гл. ма́ра).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дранцве́ць ’дранцвець’ (БРС, Касп.), дрантве́ць ’тс’ (Сцяшк., Нас., Бяльк., Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з польск. drętwieć ’тс’ (у польск. мове гэта ўтварэнне ад прыметніка drętwy, лексема ў польск. мове вельмі архаічная, але ізаляваная і этымалогія яе не вельмі пэўная; гл. Слаўскі, 1, 165).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)