аплётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Матэрыял, якім што‑н. аплятаецца. Пакрыць дрот аплёткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камеры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Пакаёўка, служанка пры пані ў буржуазна-дваранскім побыце.

[Фр. cameriste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каске́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Лёгкі мужчынскі галаўны ўбор з казырком і аколышкам.

[Фр. casquette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Кошка. Котка вылезла з-пад прыпечка. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наса́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Насавая хустачка, насоўка. [Чалавек] .. абціраў насаткаю вусы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няма́ла, прысл.

Даволі многа. Гарадоў Я пабачыў нямала. Астрэйка. — Так, — задумёна прамовіў Мікола, — працы наперадзе нямала. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́вязь, ‑і, ж.

Пераемная сувязь чаго‑н. Так, відаць, і тчэцца ўнепрыкметку повязь пакаленняў, часоў, лёсаў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэ́вітка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Кручаны дубец, лазіна, якой перавіваюць калы ў плоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Разм. Пачаць многа і з захапленнем жартаваць. Разжартаваўся так, што не суняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́каратка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Скручанае месца ніткі, вяроўкі. Нітка пайшла ў сукараткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)