паэтыза́цыя

(фр. poétisation, ад лац. poeta < гр. poietes = тварэц, аўтар)

адлюстраванне, паказ чаго-н. паэтычнымі сродкамі, у паэтычным, узнёслым выглядзе, з ідэалізацыяй; успрыняцце паэтычна каго-н., чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

достига́ть несов. дасяга́ць; (доживать) дажыва́ць (да чаго); (доходить) дахо́дзіць (да чаго);

достига́ть верши́ны горы́ дасяга́ць вяршы́ні гары́;

достига́ть це́ли дасяга́ць мэ́ты;

достига́ть ста́рости дажыва́ць да ста́расці;

белу́ги достига́ют восьми́ ме́тров длины́ бялу́гі дахо́дзяць да васьмі́ ме́траў даўжыні́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тяготи́ться быць у цяжа́р (каму, чаму), адчува́ць цяжа́р (ад каго, ад чаго), быць ця́жкім (ад чаго);

я тягощу́сь одино́чеством адзіно́та мне ў цяжа́р (мне ця́жка ад адзіно́ты);

она́ тяготи́лась его́ прису́тствием ёй было́ ця́жка ад яго́ прысу́тнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

come at

а) дайсьці́ да чаго́, дабра́цца

б) кі́нуцца на каго́, заатакава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

turn up one’s nose at

адвярну́цьнос (паста́віцца да чаго́-н. з пага́рдай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mania

[ˈmeɪniə]

n.

1) ма́нія f.

2) празьме́рнае захапле́ньне, сла́басьць да чаго́-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

motivate

[ˈmoʊtəveɪt]

v.

1) матывава́ць, абгрунто́ўваць

2) быць прычы́най, схіля́ць, заахво́чваць да чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узры́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

1. Імгненны распад рэчыва, які суправаджаецца ўтварэннем моцна нагрэтых, з высокім ціскам газаў, а таксама гук, які ўзнікае пры такім разбурэнні; выбух.

У. газаў.

У. бомбы.

2. Разбурэнне чаго-н., зробленае пры дапамозе такога распаду рэчываў.

У. скалы.

3. перан., чаго. Раптоўнае бурнае праяўленне чаго-н.

У. смеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што і чаго. Напоўніць, запіхваючы ўнутр чаго-н.

Н. мяшок саломай.

2. перан. каго. Сабраць у адным месцы, запоўніўшы яго да адказу (разм.).

Н. людзей у машыну.

3. перан., што. З’есці многа чаго-н. (груб.).

Н. жывот бульбай.

|| незак. напіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і напі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апало́гія

(гр. apologia)

празмернае ўсхваленне, абарона каго-н. або чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)