ні..., прыстаўка.

Ужываецца пры ўтварэнні адмоўных займеннікаў і прыслоўяў, напрыклад: ніхто, нішто, нічый, нідзе, ніколі. // Аддзяляецца ад адмоўных займеннікаў пры спалучэнні з прыназоўнікамі. [Кухар] нікому не скардзіўся, ні на каго не наракаў і ні з кім не хацелася яму гаварыць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазяха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Міжвольна глыбока ўдыхаць і адразу ж выдыхаць паветра шырока адкрытым ротам (пры жаданні спаць, пры стоме). Стоячы на сонцы, ад спёкі шырока пазяхалі дзеці, чхалі ад .. пылу. Галавач. Хацелася спаць, і.. [Язэп] пазяхаў раз за разам. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinlenken

vi

1) (s) збо́чваць, зваро́чваць (пры яздзе)

2) (h) паступа́цца (чым-н.)

nach dem Streit ~ — перамяні́ць тон пры спрэ́чцы

3) (h) вярта́ць (да чаго-н. у размове)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gesúndheit

f - здаро́ўе

éine únerwüstliche [robúste] ~ háben — мець мо́цнае здаро́ўе

auf j-s ~ trínken* — піць за чыё-н. здаро́ўе

bei gúter ~ — пры по́ўным здаро́ўі

zur ~! — бу́дзьце здаро́выя! (пры чханні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

быва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць бывалага. Пры зручным выпадку.. [Макар] стараўся падкрэсліць гэта сваё ўмельства, бываласць. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальназо́ркасць, ‑і, ж.

Недахоп зроку, пры якім вочы дрэнна бачаць на блізкую адлегласць; проціл. блізарукасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́була, ‑ы, ж.

Уст. Іншамоўнае слова з перакладам, прызначанае для запамінання пры вывучэнні замежнай мовы.

[Ад лац. vocabulum — слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ватэрлі́нія, ‑і, ж.

Лінія на бартах судна, якая абазначае ўзровень асадкі яго пры поўнай загрузцы.

[Гал. water-lijn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́льная, ‑ай, ж.

Гіст. Дакумент, які выдаваўся прыгоннаму пры вызваленні ад прыгоннай залежнасці. Купіць вольную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбо́йшчык, ‑а, м.

Горнарабочы, які пры дапамозе адбойнага малатка аддзяляе кавалкі карысных выкапняў ад масіву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)