навя́зчивый назо́йлівы; (надоедливый) даку́члівы, надаку́члівы; (неотступный) неадчэ́пны;

навя́зчивый челове́к назо́йлівы (надаку́члівы) чалаве́к;

навя́зчивая мысль неадчэ́пная (назо́йлівая) ду́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стесни́тельный

1. (затруднительный) ця́жкі; (неудобный) невыго́дны; (ограничивающий) абмежава́льны;

2. (застенчивый) сарамлі́вы, нясме́лы;

стесни́тельный челове́к сарамлі́вы (нясме́лы) чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

эконо́мный в разн. знач. экано́мны;

эконо́мный челове́к экано́мны чалаве́к;

эконо́мный спо́соб убо́рки урожа́я экано́мны спо́саб убо́ркі ўраджа́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адча́йны, -ая, -ае.

1. Поўны адчаю; надзвычай цяжкі, роспачны, безвыходны. А. крык. Адчайнае становішча.

2. Рашучы, адважны, рызыкоўны, дзёрзкі. А. чалавек.

|| наз. адча́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

аптымі́зм, -у, м.

Бадзёрае і жыццярадаснае светаадчуванне, пры якім чалавек верыць у лепшае, у поспех; проціл. песімізм.

|| прым. аптымісты́чны, -ая, -ае; наз. аптымісты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

вахла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (пагард., разм.).

Нерастаропны, прастакаваты, а таксама неахайны з выгляду чалавек. Не вахлакі ж тут сядзяць.

|| прым. вахла́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

во́пытны, -ая, -ае.

1. гл. вопыт.

2. Які мае вопыт (у 2 знач.). Вопытныя кадры. В. чалавек. Вопытнае вока (спрактыкаванае, натрэніраванае).

|| наз. во́пытнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

гаро́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які пастаянна жыве ў горы, нястачы; гарапашнік.

|| ж. гаро́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. гаро́тніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

даміно́², нескл., н.

Маскарадны касцюм у выглядзе доўгага плашча з рукавамі і капюшонам, а таксама чалавек у такім касцюме. Апрануты ў д. Д. ў масцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

дзяло́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м. (неадабр.).

Чалавек, які лоўка вядзе свае справы, не грэбуючы ніякімі сродкамі для дасягнення мэты. Біржавыя дзялкі. Д. цёмных спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)