мілагу́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мілагучнага. Мілагучнасць мовы. Мілагучнасць голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́цнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць моцнага (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць набожнага. [Бацьку] апрыкрала дзедава набожнасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распы́ленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан распыленага. Распыленасць вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэакцы́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэакцыйнага. Рэакцыйнасць палітыкі. Рэакцыйнасць ідэалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́зна, ‑ы, ж.

Разм. Уласцівасць рэдкага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рознахара́ктарнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рознахарактарнага. Рознахарактарнасць музычных элементаў сімфоніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сало́дкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць салодкага; салодкі смак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самакрыты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць самакрытычнага; наяўнасць самакрытыкі. Самакрытычнасць выступлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўлюбёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан самаўлюбёнага. Пачуццё самаўлюбёнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)