Verbum

затушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; зак., што.

1. гл. тушаваць.

2. перан. Зрабіць менш выразным, прыметным, згладзіць.

З. супярэчнасці.

|| незак. затушо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

кана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.)

1. Паміраць у муках, канчацца.

К. у нечалавечых пакутах.

2. перан. Набліжацца да канца, канчацца.

|| наз. кана́нне, -я, н.

кандацье́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Начальнік наёмнай дружыны ў сярэдневяковай Італіі.

2. перан. Пра чалавека, які дзеля выгады гатоў абараняць любую справу (кніжн.).

каніце́ль, -і, ж.

1. Вельмі тонкая металічная нітка для вышывання.

2. перан. Нуднае, зацяжное вырашэнне якой-н. справы, валакіта.

|| прым. каніце́льны, -ая, -ае.

Каніцельная справа.

капну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. гл. капа́ць.

2. перан. Унікнуць у што-н.

Толькі капні — знойдзеш недаробкі і хібы рамонту.

карці́нны, -ая, -ае.

1. гл. карціна.

2. перан. Вобразны, выразны, які стварае ўражанне сваёй знешняй прыгажосцю.

Карцінная поза.

|| наз. карці́ннасць, -і, ж. (да 2 знач.).

ко́лкі¹, -ая, -ае.

1. Які пры дакрананні колецца; калючы.

Колкія лапкі сасны.

2. перан. З’едлівы, злосны.

Колкія словы.

|| наз. ко́лкасць, -і, ж. (да 2 знач.).

крывасмо́к, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Кажан, які жывіцца кроўю жывёл (жыве ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы).

2. перан. Тое, што і крывапівец (пагард.).

згу́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Камячок, які ўтварыўся пры загусценні вадкасці.

З. крыві.

З. энергіі (перан.: пра вельмі энергічнага чалавека).

|| прым. згу́сткавы, -ая, -ае.

зню́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Пазнаць адзін аднаго па нюху.

Сабакі знюхаліся.

2. перан., з кім. Уступіць у тайную змову, блізкія адносіны (разм., неадабр.).