demaskować

demaskowa|ć

незак. кніжн. выкрываць; дэмаскаваць;

~ło go jego nerwowe zachowanie — яго выкрывалі нервовыя паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gnębić

gnębi|ć

незак.

1. прыгнятаць; тыраніць;

2. прыгнятаць, гнесці;

coś go gnębić — нешта яго гняце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абало́нне

1. Лужок, які прылягае да возера або да яго плавоў, заваняў (гл.), аднолькава даступных для касьбы і пашы (Віц. Нік. 1895); заліўное месца, луг каля ракі (Нас. АУ, Рэч.). Тое ж абалонье (Стол.).

2. Адкрытае роўнае месца; плошча, луг (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

сцяць​II разм. (сціснуць) zusámmenpressen vt;

сця зу́бы die Zähne zusámmenbeißen*;

ад стра́ху ў яго́ сцяла го́рла die Angst schnürte ihm die Kéhle zu

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напіса́ны (áuf)geschríeben;

◊

у яго́ на лбе напіса́на es steht ihm auf der Stirn [ins Gesícht] geschríeben;

яму́ на раду́ было́ напіса́на es war sein Schícksal

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пацямне́ць dúnkel wérden; sich verdúnkeln, sich verfínstern;

яго́ твар пацямне́ў sein Gesícht wurde fínster;

у мяне́ пацямне́ла ў вача́х mir wúrde schwarz vor Áugen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скруці́ць

1. (нітку і г. д.) (zusámmen)dréhen vt;

2. (звязаць) zusámmenbinden* vt;

3. разм.:

яго́ скруці́ла хваро́ба die Kránkheit hat ihn arg mítgenommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адто́чаны

1. geschärft, geschlíffen; gespítzt (аловак і г. д.);

2. (дасканалы па форме) geschlíffen, geféilt; wóhlgeformt;

сло́вы ў яго адто́чаны séine Wórte sind tréffend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ На́кальны ’упарты, свавольнік, разбэшчаны, дураслівы, непаслухмяны (пераважна пра дзяцей падросткаў)’ (бялын., Янк. 3.). З *на‑коль‑ны, да кол, г. зн. ’варты, каб пасадзіць яго на кол’, параўн. накольнік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ По́нускам ’як папала’ (карэліц., Шатал.) у вырабе: пускай у яго попускам палкаю. Відаць, памылковы запіс, гл. попускам. параўн. рус. подпуск, подпускам ’від кідка, калі прадмет’ляціць блізка да паверхні, нібы падскокваючы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)